DEZE SITE IS VERHUIST

woensdag 9 mei 2012

Lofzang op de liberale held Tofik Dibi

Wie houdt er niet van Tofik? Hij is jong, knap en hip. Laatst introduceerde hij nog de hashtag #matties4life. Dit is aansluiten bij de massa’s; dit is wat Den Haag nodig heeft. In de kamer, maar toch rebels trouw blijven aan je roots in Slotervaart! En laten we ons er niet door laten ontmoedigen dat slechts één bollig blank joch nu, na 4 dagen, in positieve zin Tofiks hashtag heeft overgenomen. Want Tofik is echt wel fris en vernieuwend en jong. Mijn god, heeft deze politicus Axe gespoten?!

Het is waar, Tofik is of was niet de ergste. In 2007 zat de schrijver van dit blog nog samen in de bak met Tofik. Dat we met een parlementariër waren opgepakt gaf ons aardige privileges. We hebben zelfs groepsportretjes kunnen maken, kregen lekkere koffie, mochten de schoenen aanhouden, het was reuze gezellig. De foto’s heb ik nog bewaard. Tofik steunde ons toen we de poster ‘Geert Wilders extremist’ niet mochten verkopen in Amsterdam. Ik was van hem onder de indruk, het gaf blijk van karakter dat hij dit deed. Hij had z’n ID niet bij zich, z’n broer zou ‘m brengen uit Slotervaart. Die broer deed er lang over want die ging eerst nog even douchen, en in keurige straattaal maakte Tofik z’n broer telefonisch duidelijk dat hij nou wel eens op moest schieten. Enigszins ongemakkelijk vond Tofik het wel, met een handvol marxisten in één celletje. Dat was 2007.

Ik vroeg me al af wat iemand als Tofik Dibi dan deed bij een partij als Groenlinks. Maargoed, er zaten en zitten wel meer goede en oprechte activisten bij Groenlinks. De partij was toen ook nog wel een stuk minder verrechtst dan nu. Ik had dus een goede indruk van hem. Eerder was Tofik betrokken bij het organiseren van anti-oorlogsprotesten en anti-racisme acties. Dat zit wel snor, toch? Het één en ander begon echter gauw te veranderen bij Tofik. Hij trok samen op met Rita Verdonk in 2008, omdat ze het niet eens waren met de toenmalig minister Rouwvoet.

Nu stemmen links en rechts wel eens vaker samen in de kamer, maar dit ging verder. Verdonk, die zo’n beetje model staat voor het harteloze immigratiebeleid van deze eeuw, daar ga je als anti-racist niet mee samenwerken. Voor Tofik echter was het een principieel punt. Niet alleen was er namelijk de vleierij  van ‘ze is charismatisch, ze haat gezanik, ze is echt goed’, ook zei hij dit: ‘Ik noem het nieuwe politiek. Door de barrières van de verstikkende partijpolitiek heen breken’. Alle ideologische veren overboord de MS Dibi. Hij is tegen het links-rechts denken. Of is hij zelf danig rechts geworden dat hij het verschil tussen zichzelf en rechts amper nog kan zien?

Natuurlijk zijn er ook de mooie momenten, waarop Tofik Wilders of Fleur Agema op hun nummer zet. Maar tegenover dergelijke types hoef je niet echt een principieel anti-racist te zijn om je te onderscheiden. Tofik is een gematigd racist geworden, die best wilt zeggen dat moslims een beetje achterlijk zijn. Maar toch, er blijven van die voorvallen. Bijvoorbeeld in 2009 kwam hij nog in aanvaring met Ahmed Marcouch (ook zo’n voormalig anti-racist, die ooit nog op het Marxisme Festival sprak), toen stadsdeelvoorzitter in Amsterdam, over het uitzetten van twee Amsterdammers zonder geldige papieren. Hij adviseerde Marcouch zich te melden bij Wilders. Het moet gezegd worden, dat Tofik met dit soort acties toch nog wel iets van respect kweekt. Maar hoe lang zullen deze principes overeind blijven? Toen René Danen, een doorgewinterde activist tegen racisme, samen met anderen een rechtzaak begon tegen Geert Wilders in 2010, riep Tofik Dibi deze wel principiële anti-racist op Groenlinks te verlaten.

De Kritische Studenten Utrecht maakten een mooi
plaatje voor het protest bij het Groenlinks congres
Het meest pijnlijke moment voor mij was echter tijdens een studentendemonstratie in 2009 in Den Haag, tijdens het laatste kabinet Balkenende. We staan er voor het behoud van de studiefinanciering. De universiteiten stonden toen nog publiekelijk aan onze kant; later zouden zij ons een mes in de rug steken. We rekenden Groenlinks tot onze bondgenoten; zaten wij er even naast. Tofik Dibi was de universiteiten voor. ‘Jullie zullen er aan moeten wennen dat de basisbeurs in de toekomst ook niet meer houdbaar is’, deelde hij de protesterende studenten mee. Auw! Tofik, wat flik je me nou?! Groenlinks is volhard in hun standpunt tegen de basisbeurs. De Kritische Studenten Utrecht maakten een mooi plaatje hierover. We hebben zelfs nog een keer – tevergeefs - actiegevoerd bij het GL congres op dit punt.

In 2011 schreef Tofik zijn Final Fatwa. Hoe lang hielden zijn principes stand? De inhoud is nog erger dan de vieze alliteratie in de naam. Hij vond het nodig om tien jaar na Nain-ieleffen de islamofobie nog een keer aan te slingeren, terwijl Wilders inmiddels was overgestapt van Moslims naar Polen en Grieken. Als reactie op Final Fatwa stelde Mohamed Rabbae terecht: fatwa’s zijn helemaal niet relevant in Nederland. Moslims leven ze niet na, dus waarom gaat doet hij alsof fatwa’s een probleem zijn in Nederland? Met zijn Final Fatwa ging Tofik volgens Rabbae mee in ‘de bekende retoriek van extreem-rechts tegen de moslims: achterlijk, fanatiek, gewetenloos, meedogenloos, onbeschaafd’. De vraag blijft: wat bezielt iemand om zo’n stuk rechtse bagger te produceren?

Er is maar één antwoord: Tofik Dibi is perfect geïntegreerd. Maar niet in Slotervaart: hij is samen met zijn mede oud-hippies helemaal zen met de rechtse naaiers uit de Tweede Kamer.

Hij is daarom de perfecte kandidaat voor Groenrechts. Hup Tofik!




Met dank aan onderzoek door Master of Political Science Jegor Sergeijevich Karpovich.