DEZE SITE IS VERHUIST

maandag 27 augustus 2012

Chronisch Prutsende Boekhouders (CPB): verschil SP&VVD 500.000 banen

Het Centraal Planbureau stelt dat het verschil tussen de partijprogramma's van de VVD en de SP in 2040 een half miljoen banen zou zijn. Dat onder de VVD er meer banen komen, en onder de SP minder. Dat is 28 jaar van nu. Is het CPB nou serieus? Hun rekenmodellen zijn eerder naar verdraaide VVD-ideologie dan naar de realiteit. Ze zouden nog niet kunnen voorspellen welke kleur haar Wilders volgende week heeft. Ernstiger is het dat op deze manier werkers in Nederland angst wordt aangejaagd vooral niet te stemmen op SP maar op de rechtse partijen.

Eerder schreef de Rode Lynx hoe Maurice de Hond als voorspeller nogal wat aan betrouwbaarheid heeft ingeboet door zijn grandioze voorspellingen van tot in de hemel groeiende bomen in de jaren 90. Maar dat dat volstrekt onbetrouwbaar was, omdat uiteindelijk in 1999/2000 de zeepbel klapte. Dus hoe zit het met het CPB, dat nu een zeer invloedrijke lange termijn voorspelling durft te maken, zo vlak voor de verkiezingen?

Ik pak even van een willekeurig jaar uit de jaren 90 het Centraal Economisch Plan (CEP) van 1998. De Aziecrisis is het jaar ervoor begonnen.
'Voor de meeste industrielanden blijft het verlies aan productiegroei als gevolg van de crisis binnen de perken. Hun conjunctuur heeft voldoende eigen dynamiek, en het belang van Azië voor hun buitenlandse handel en investeringen is weliswaar toe-genomen, maar nog steeds beperkt. Bovendien staan tegenover nadelige effecten zoals minder wereldhandelsgroei, scherpere prijsconcurrentie en lagere opbrengsten van beleggingen in Azië, ook gunstige effecten zoals lagere rentes, lagere prijzen en aantrekkelijke mogelijkheden voor overnames. Wel zorgt de crisis voor meer onzekerheid in het internationale beeld.'
Ach is dat zo, CPB? Dit is een redelijke korte termijn voorspelling van dat moment, en niet de minst belangrijke. Ook de FED van New York deed in 2000 zelfs nog aan dergelijk dagdromen en dacht zelfs dat het op de lange termijn goed zou zijn voor de Amerikaanse economie. Maar de crisis verspreide en Rusland ging ook kopje onder. De effecten van deze crisis combineerden met de eeuwige conjunctuurbewegingen van het kapitalisme om er voor te zorgen dat ook Europa en de VS in een crisis terecht kwamen. Die zagen ze bij het CPB dus niet aankomen. In tegendeel, het CPB verwachte voor na 1999 een 'trendmatige' groei. 

Een klein ander voorbeeld. Maar het CPB geeft in hun zelfde rapport een interessante grafiek waaruit hun eigen onbetrouwbaarheid blijkt.  Het is hun conjunctuurindicator. De twee gestippelde lijnen zijn verschillende voorspellingen; de aaneengesloten lijn is de 'realisatie'. Kijk bijvoorbeeld even naar 1988. Het CPB voorspelt: boven de lijn, goede conjunctuur. Het werd: onder de lijn, slechte conjunctuur. Nergens liggen de lijnen werkelijk goed bij elkaar. De Chronisch Prutsende Boekhouders van het CPB falen dus met hun voorspellingen.

Natuurlijk heeft de Rode Lynx zijn onderzoek geduldig gedaan, alvorens een artikel te schrijven. Een beetje halfbakken, blijkt. Het beste onderzoek vindt uiteraard plaats op Wikipedia en Google, voor linkse onderwerpen heeft socialisme.nu een goed archief ook. Tikken we daar 'CPB' in, dan krijgen we een fraai artikel Het CPB en de onverdiende uitstraling van betrouwbaarheid uit 2010 dat stelt dat 'ook al mag het CPB in die cijfermatige wereld dan koning zijn, het blijft het land der blinden'. Pepijn Brandon schrijft over een onderzoek naar de modellen die het CPB kiest: 
"Die keuzes zelf zijn bovendien allesbehalve politiek neutraal. In de publicatie beschrijven de auteurs hoe de Keynesiaanse veronderstellingen van de jaren veertig tot zestig werden vervangen door ‘supply side economics’ en ‘general equilibrium models’, essentiële elementen van neoliberale economische theorie. Hoewel ze deze verschuiving presenteren als de logische reactie op tekortkomingen in de voorspellende kracht van de oudere modellen, werd de richting waarin de nieuwe methodes werden gezocht sterk bepaald door de politieke verschuivingen van dat moment, en het feit dat de economische faculteiten stukje bij beetje ten prooi vielen aan de agressieve neoliberalen van de Chicago School.

Vanuit die achtergrond is het niet vreemd dat het CPB de afgelopen decennia structureel cijfers leverde ter onderbouwing van de noodzaak om te snijden in sociale uitgaven en de rechten van werknemers. Een neoliberale dokter schrijft neoliberale recepten voor. Maar politici en journalisten controleren maar zelden hoe betrouwbaar de voorspellingen waarop het CPB zijn aanbevelingen baseerde achteraf bleken te zijn.


Drie onderzoekers van het CPB zelf deden dit onlangs wel in een rapport over ‘voorspellen in crisistijd’. Het rapport haalt de cijfers terug op basis waarvan Bos en Balkenende op Prinsjesdag 2008 hoog opgaven van de weerbaarheid van de Nederlandse economie, terwijl aan de overkant van de oceaan Lehman Brothers instortte. Nog in september 2008 voorspelde het CPB 1,25 procent economische groei in het komende jaar. Uiteindelijk moest dit worden omgezet in een krimp van 4 procent – een enorme inschattingsfout met verregaande politieke consequenties".
Dit is het CPB dat nu ons werkers voorhoudt dat de VVD het beste voor de banen zorgt. En dat over 32 jaar, terwijl ze nog niet kunnen voorspellen welke kleur haar Wilders volgende week heeft. Het zou lachwekkend zijn als het niet zo ernstig was. Maar in ieder geval weten we wel eindelijk waar de afkorting CPB werkelijk voor staat.

zaterdag 25 augustus 2012

De socialisten dissen de VVD

Kijk, dat is nou een geslaagde actie. In plaats van dat Rutte in het nieuws komt na zijn partijcongres als succesvolle premier en leider van het land, moet hij zich verdedigen tegen het socialisme! Ah, lekker voor je, Mark Rutte, de socialisten hebben je volledig het nakijken gegeven met het protest vandaag bij je congresje.

Daar stonden ze dan; de Internationale Socialisten, en ook wat bondsleden. Verkleed als VVD'ers en met op de borden parodieën van de VVD verkiezingsleuzen. 'Ziek zijn is een keuze!' De beste waar ik van gehoord heb zag ik nog niet er tussen op het fotoverslag, namelijk 'Gehandicapten moeten leren op eigen benen te staan'. Henk Kamp en dergelijk wurmden zich door de demonstranten. O wat vonden ze het vervelend. Haha. Hahaha!

En dan Rutte die op de foto ging met actievoerders, met de handen om de schouders. Joviale glimlach, alles om over te doen blijven komen als de eeuwige optimist en winnaar. Vandaag niet gelukt. Het waren er maar 20, maar ze gaven Rutte het nakijken, en hij stond daar met een grimas van heb ik jou daar. De IS actievoerders raakten een snaar in de samenleving, dat is wat ze deden. Het leeuwendeel van de Nederlanders walgt van Rutte's stelen van de armen en geven aan de rijken. En ze hebben de almachtige leider van het land in de verdediging gedrukt. Wat lezen we op nu.nl? Niets over de plannen van de VVD. Slechts een zure verdediging tegen 'het socialisme'. 

Heerlijk. En proost op de actievoerders. Victorie!

Dit protest is georganiseerd in het kader van een campagne, 'Haal het geld waar het zit'. Deze campagne wordt nu opgestart. Volgend weekend: door het land volgend guerilla-stickeren. Doe mee!

woensdag 22 augustus 2012

Verkiezingspollenallergie

Last van tranende ogen en gesnotter? Een gevoel van verkoudheid, ook al is het midden augustus? D.R. Lynx weet waar u last van heeft: acute verkiezingspollenallergie. Mijn advies? Probeer zoveel mogelijk het inhoudsloze gegooi met verzonnen zetelaantallen en fictieve coalities te mijden, en neem dagelijks een frisse duik als het kan. Ja, het is dit jaar goed raak. Nog voor dat het verkiezingsallergieseizoen goed is begonnen, hebben Maurice de Hond&co met hun haast dagelijkse pollen de aandacht van heel Nederland op hun gevestigd. Een vraag die hun niet bezighoudt, is wat die verkiezingen dan betekenen voor de werkenden in dit land. 

Eigenlijk was het idee hier met iets meer analyse een beetje tegengif te geven voor de stroom redelijk inhoudsloze zetelaantallen die de verschillende pollbureaus produceren. Een goedkope sneer naar Maurice de Hond kan ik echter niet laten. Wat een aap. Is dit de man die precies analyseert hoe de Nederlander denkt? Eind vorige eeuw adviseerde hij ons massaal in de Nieuwe Economie te stappen. Het was de tijd dat een gemiddeld gebakken lucht bedrijfje, dat nooit winst had gemaakt, enorme kapitalen kon aantrekken. Maurice de Hond had prachtige gouden bergen voorspeld. Daartoe richtte hij met anderen een investeringsbedrijf op, Newconomy. 

De bomen groeiden tot in de hemel, totdat rond het klappen van de internetbel in 2000 over Maurice z’n bedrijfje bekend werd dat het creatief was gaan boekhouden. Einde verhaal, Maurice de laan uitgestuurd. En dan laatst was hij op TV, hij was bezig met een supermoderne school vernoemd naar Steve Jobs, waar kinderen de godganse dag achter een computer zouden gaan zitten. Anders laten we kinderen weer eens kinderen zijn, ofzo. Kortom, Maurice de Hond is een aap, maar dankzij onze onvolprezen media, mogen we de hele tijd naar zijn gebeuzel luisteren.

Vertrouw mij, ik ben Maurice?
Maar even terug naar het begin. Al die cijfertjes die de pollgoden produceren zijn een ding an sich geworden. Ze worden aanbeden: de zetelaantallen van Maurice de Hond zijn de wil van het volk. Dat is best storend, op z’n zachts gezegd. Met onze huidige ‘democratie’ is redelijk wat mis, om te beginnen dat we slechts om de vier jaar om onze mening worden gevraagd. De Hond meent hier een corrigerende rol in te kunnen spelen. Echter, hij en de zijnen zijn commerciële beunhazen met een anti-wetenschappelijke methodiek. Wat dit betreft kunnen we hen dus gewoon niet vertrouwen, en is het eerder een bedreiging dan een aanwinst. Sowieso; commercie die de wil van het volk meet? WTF?!

Bovendien wordt net gedaan alsof de verkiezingen allesbepalend zijn. Dat is niet zo. De zetelaantallen zeggen ook niet alles over de steun van kiezers voor de respectieve partijen. Zo had de PvdA jarenlang de bonus dat ze de grootste waren, waardoor mensen PvdA geregeld stemden om rechts uit het zadel te wippen. Wilders had de vorige twee verkiezingen  voor een belangrijk deel de tegenstem. Veel mensen die het bepaald niet eens waren met wat hij dacht, of überhaubt wist wat dat was, stemden op hem. 

Wat veel belangrijker is, is hoe werkers al dan wel of niet  opkomen voor hun rechten. De richting van de politiek en het land wordt namelijk bepaald door de eeuwige touwtrekwedstrijd tussen werkers en bazen. De meeste interessante vraag is dan ook wat de verkiezingen betekenen voor de sociale strijd. Een overwinning van een grote linkse partij heeft echter geen duidelijke van te voren bepaalbare uitkomst op de strijd. Verschillende dingen spelen op hetzelfde moment, laten we ze overwegen.

Als de SP wint kan dat werkers, studenten ed. het gevoel geven dat verandering en vooruitgang mogelijk is, en hen zo vertrouwen geven om ook op de werkvloer en op straat aan de slag te gaan voor vooruitgang. Maar net zo goed kan men dan gaan wachten tot de SP het in Den Haag wel voor hen gaat regelen. Driekwart van de stemmen lijkt echter te gaan naar partijen als de PvdA en rechts daarvan, oftewel, bezuinigingspartijen. Wat dan als de SP niet in de regering komt? Teleurstelling, omdat het toch niet blijkt te kunnen, weg hoop? Of gaan ze een harde oppositie voeren die de strijd aanjaagt? En wat dan als ze wel in de regering komen? Een SP die rechts beleid uitvoert zou desastreus zijn; het enige landelijk herkenbare teken van echt links zou dan ten overstaan van de werkenden verraad plegen. Lokaal regeert de SP al mee en heeft bepaald niet altijd fris links beleid uitgevoerd.  En links beleid? Met wie dan, de PvdA? Dat zijn niet eens lafhartige reformisten meer; het zijn stomweg sociaalliberalen. Bovendien, naast rechts zijn ze inmiddels ook gewoon klein. Het is kortom, een duvels probleem. Voor alles valt wel het tegendeel te noemen. Maar toch is dit de relevante vraag.

Twee voorbeelden. Het meeste recente voorbeeld dateert van 2006. Toen won de SP ook en kreeg 25 zetels. Ze kwamen niet in de regering, wat tot desillusie onder de werkenden leidde. Tegelijkertijd zat de PvdA in de regering, en wilde de SP niet te hard oppositie voeren, uit angst dezelfde PvdA als toekomstige coalitiepartner teveel in het harnas te jagen. Het resultaat was – kort door de bocht - een vleugellamme SP, wat zeker heeft bijgedragen aan de algemene neergang van de strijd in dit land.

Het tweede voorbeeld dateert van rond de zelfde tijd, maar uit Italië. De Heropgerichte Communistische Partij Rifondazione drukte rondom 2001 het opzwepende radicalisme van die tijd uit. Hun goede verkiezingsresultaten steunden werkers en activisten in de strijd. ‘Een andere wereld is mogelijk’ werd stuk concreter en hier is dus een uitgesproken positieve rol gespeeld,  niet in de laatste plaats omdat de partij zich mengde in de strijd en harde oppositie voerde. Toen Rifondazione een paar jaar later in een centrumregering ging zitten en zo oorlog en bezuinigingen steunde was dat echter een zware klap voor de beweging in Italië. 

Het is dus erg moeilijk te zeggen. Mijn gevoel is dat de aankomende overwinning van de SP een positieve bijdrage zal zijn aan de strijd. Dat meer mensen het gevoel gaan hebben dat er meer onder de zon is dan het vrijemarktfundamentalisme van Rutte. Een ander fraai feit is dat welke regering er dan ook komt, het een waarschijnlijk een instabiele zal zijn, waar dus in principe eenvoudiger concessies van te verkrijgen zijn. Maar zullen we kunnen vechten voor vooruitgang of vechten tegen achteruitgang, zoals we al jaren doen, onder de komende regering? Zal de komende regering breken met de bezuinigingslogica, met de vrijemarktlogica enzoverder? Dat laatste betwijfel ik eerlijk gezegd. Maar één ding is duidelijk: het gaat afhangen van wat we zelf doen. De mogelijkheden worden groter, en met een beetje mazzel, heeft de FNV ook op tijd z’n zaakjes weer een beetje op orde. We zullen moeten vertrouwen op eigen kracht, en niet wachten tot die of gene het voor ons regelt in Den Haag.


Mocht iemand hier totaal anders over denken, zet het dan hier onder in een commentaar of email rodelynxblog@gmail.com.

donderdag 9 augustus 2012

Ook acties hotelwerkers Amerika, zelfde problemen als wij hier

Stakende Hyatt hotelwerkers in september 2011
Een typische socialistische uitspraak is dat je meer overeen hebt met werkers aan de andere kant van de wereld, dan met de Nederlandse bazen of onze beminde politici. Het is dan ook interessant hoe vergelijkbaar werkomstandigheden zijn in verschillende landen. Terwijl we hier bij Bastion te hoop lopen tegen uitbuiting, respectloze behandeling en intimidatie, blijkt precies hetzelfde gaande te zijn in Amerika, waar ook flink actiegevoerd word.

‘Hyatt is de slechtste werkgevers in de hotelbusiness,’ stelt de Amerikaanse vakbond Unite Here. ‘Hyatt heeft zijn huishouders en andere hotelmedewerkers misbruikt en vervangt ervaren medewerkers met mensen met een deeltijdcontract die op minimumloon zitten. De overgebleven mensen krijgen vervolgens een gevaarlijk hoge werkdruk. De werkers van Hyatt hebben stevige stappen hiertegen genomen. Ze hebben de wantoestanden publiek bekend gemaakt, zijn gaan staken en hebben en wereldwijde boycotcampagne tegen Hyatt gestart. Duizenden mensen ondersteunen vanuit de lokale gemeenschappen de oproep Hyatt te boycotten. Door deze boycot kunnen we laten merken dat misbruik en uitbuiting van hotelwerkers niet genomen zal worden’.

Voor de beschuldigingen heeft Unite Here meer dan genoeg bewijs op hun actiepagina staan. Zo blijkt in augustus 2009 al het huishoudpersoneel in drie niet-georganiseerde hotels (dwz, geen vakbond aanwezig) in de buurt van Boston te zijn ontslagen. Deze mensen hadden soms decennia bij Hyatt gewerkt. De wrange humor van Hyatt blijkt eruit, dat het laatste dat deze mensen mochten doen in de hotels, het in werken van hun vervangers was. Deze nieuwe huishouders kregen minimum loon en hebben tijdelijke contracten.

Staker in San Antonio
Doordat deze nieuwe werkers zo hard moeten werken, en wel 30 hotelkamers per dag schoonmaken, gaat hun gezondheid en fysieke gesteldheid er op achteruit. In een al sector waar de gezondheid van werkers al veel te lijden heeft onder de werkdruk heeft Hyatt vervolgens ook nog de hoogste ziekte-uitval. En, wat bijzonder gebruikelijk is in de schoonmaak: als je klaagt over je behandeling dan kan je je boeltje pakken. De laan uit. Schluss. Voor jou tien anderen.

Een ander voorval: hotelmedewerkers waren aan het staken bij Hyatt in Chicago tijdens een hittegolf. Het was 38 graden. Vervolgens zet Hyatt doodleuk hittelampen op zijn eigen werkers. Met name in september vorig jaar lijkt er veel gestaakt te zijn. Op het moment wordt er nog veel actiegevoerd en is zeker één vestiging in staking. Acties zijn al jaren gaande.

Het verhaal zal iedereen bekend in de oren klinken, alhoewel natuurlijk alles in Amerika wat heftiger is dan hier. De verschillen tussen werkers in verschillende landen zijn niet zo groot als de rechtse politici ons willen doen geloven. We hebben veelal dezelfde levens, dezelfde sores, en die worden veroorzaakt door hetzelfde slag mensen. Wij werkers zijn eigenlijk allemaal elkaars broeders. Samen staan we sterk. Verdeeldheid, daar profiteren de bazen alleen maar van. Dus: solidair met de hotelwerkers van Hyatt! Hun strijd, onze strijd, internationale solidariteit!

dinsdag 7 augustus 2012

Interview met gearresteerde actievoerder tegen uitbuiting schoonmakers door Bastion Hotels

Amsterdamse burgemeester schrijft de Rode Lynx: Geen scanpalen

De Rode Lynx heeft zowaar post! De burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan, schrijft 'geruststellend' dat van scanpalen geen sprake zal zijn in Amsterdam. Eerder berichten enkele media dat de stad onderzoek deed naar het plaatsen van palen, die iedere voorbijganger zouden scannen op verboden wapenbezit. Het publiek reageerde woedend. De Rode Lynx heeft zelf ook een duit in het zakje gedaan. Naast de blogpost We slopen je scanpaal schreef ik Van der Laan dat wij zijn scanpaal zouden slopen en in de gracht zouden gooien met hèm erachteraan. Dit is zijn antwoord.

Ik kreeg m pas binnen op 3 augustus, dus de gemeente had wat moeite de email te verzenden, maargoed.

Wat natuurlijk interessant is af te vragen in hoeverre werkelijk klopt wat onze lieve burgervader ons mededeelt. Dit riekt namelijk naar een 'proefballonnetje'. Continu worden allerlei plannen gelanceerd, waarbij de politiek kijkt hoe ver ze kunnen gaan. Bewust zetten ze dan heel hoog in, om vervolgens deels terug te krabbelen nadat het publiek zijn woede heeft geuit. Een compromis lijkt dan een mooi antwoord te zijn op de publieke woede. Maar vervolgens zetten ze de rest van de stap een paar jaar later alsnog. Natuurlijk was het eigenlijk te absurd voor woorden om scanpalen neer te zetten. Wellicht echter is dat absurde dus juist het doel van dit vermeende proefballonnetje, om later met iets minder absurds alsnog de repressiemaatregelen uit te breiden.

 Zoals Van der Laan al schrijft is hij op zoek naar nieuwe middelen om de burgers te controleren of zij zich aan zijn regels houden. De burgemeester moet niet denken wat we wel in goed vertrouwen afwachten wat we dan voor nieuwe maatregelen krijgen. Het vertrouwen in de politiek en met name in zijn partij is gedaald tot een absoluut nulpunt. Want dat preventief fouilleren, zogenaamd om wapenbezit en criminaliteit te voorkomen, dat kent de Rode Lynx ook goed. Jaren heb ik gewoond op een plek waar om de haverklap gefouilleerd werd. Het is werkelijk om te kotsen. Zo kon mijn halflegale huisgenoot, die laatst na bijna 20 jaar gewoond te hebben in Nederland het land moest ontvluchten voor de IND, vaak zijn eigen huis niet in of uit, omdat de politie weer eens om de hoek stond. Ik heb in het raam gezeten en meerdere keren geturfd. Wie werd er het meest gecontroleerd? Blanke yuppen bijna nooit. Andere blanke burgermannetjes en vrouwtjes ook amper. Maar zwarte mensen, Marrokanen, Turken, èn ik werden iedere keer gecontroleerd. Racisme en klassenjustitie dus. Dat dit regelmatig tot heftige reacties en tot arrestaties heeft geleid, spreekt voor zich.

Natuurlijk was het vervelend dat iedere dag het plein vol stond met dealers. Maar daar werd niets tegen gedaan. En die inbrekers heb ik met me halflegale huisgenoot wel het huis uitgejaagd. Met een 'verboden wapen', overigens. Namelijk een flinke groot mes en een kapotgeslagen fles. Daar had ik de politie niet voor nodig. En nog nooit heeft de politie een diefstal voor me opgelost, die aangifte is alleen om maar zodat je vervolgens naar de verzekering kan gaan. Aan de politie heb je meestal geen ene kut!

Maar de politie was er wel bij toen vandaag weer werd actie gevoerd bij Bastion Hotel voor fatsoenlijke behandeling van schoonmakers door de baas. Verschillende activisten hebben weer een tijdje mogen zitten. Hierover later meer, maar het laat wel weer ff zien waar de politie uiteindelijk voor bestaat. Ze zijn hier om de orde te handhaven zodat de handel en zaken door kunnen gaan, en ze zijn er om het kapitaal te beschermen tegen de arbeiders.

Dus, geliefde Eberhard, steek die scanpaal / camera's / fouilleringen / ID-kaart / talloze domme verboden / enz. maar in je reet! 'Geruststellend' was je brief niet. Maar bedankt voor je antwoord hoor.

zaterdag 4 augustus 2012

Actie voor Bastion hotelschoonmakers - Bastion, Bastards!

Uitgezakt voor de buis luisteren naar sport-commentaar uit de categorie 'Naomi moet nu wel constant en snel blijven zwemmen'?  Dat kan....of je gaat actievoeren! Bijvoorbeeld bij Bastion Hotel. Schoonmakers worden daar, en in vele andere hotels, schandalig behandeld. Zo wordt op slinkse wijze loon ingehouden. Een voormalige Bastionschoonmaakster ging daarom vandaag met sympathisanten, waaronder een schoonmaker van de succesvol bezette Vrije Universiteit, verhaal halen. Ook om de poen, maar in de eerste plaats om de wantoestanden bij Bastion recht te zetten.

Bastion komt de contracten van de schoonmakers niet na en betaalt hen slechts een deel van hun salaris uit. Ondanks dat in hun contract staat dat ze een uurloon hebben, worden ze betaald per schoongemaakte kamer. Bastion rekent vervolgens een veel te korte tijd per kamer, waardoor schoonmakers aan het eind van een dienst van bijvoorbeeld drie uur krijgen te horen dat er slechts anderhalf uur is gewerkt. Pauzes worden sowieso niet betaald. Verder worden schoonmakers met bijzonder weinig respect behandeld door managers en is er een tekort aan schoonmaakmiddelen. Protesteren kan bovendien al gauw betekenen dat je je baan kwijt bent.

Onze schoonmaakster is, uit protest tegen deze wanpraktijken, opgestapt. Gelukkig is ze goed bekend met een aantal Amsterdamse activisten, die ook weer de schoonmakersvakbond kennen. Die uitzuigerij hoeven we dus niet te slikken! Rond het middaguur verzamelen we met z'n zestienen in de anarchistische bibliotheek, die om de hoek van het hotel is. Veel van de mensen vandaag zijn dan ook lid of betrokken bij de Anarchistische Groep Amsterdam en/of de Vrije Bond. De roodzwarte vlaggen zijn dan zodirect ook niet te missen. 

Nog even worden de plannen doorgesproken. We hebben een brief, in het Engels en Nederlands, die we aan het management aan gaan bieden. Voor het personeel en de klanten hebben we een flyer waar ook de situatie op wordt uitgelegd, en waarin we ze verzoeken om te gaan klagen bij Bastion Hotels over de behandeling van de schoonmakers. Als ze zelf met deze problemen zitten, kunnen ze contact opnemen. Her en der sleutelen we nog wat aan het precieze plan, velen dragen bij vanuit hun ervaring. 

Dan springen we met z'n allen op de fiets en om de hoek van Bastion wordt het spandoek 'schoon genoeg van de baas' ontrolt, en de flyers onderverdeeld. Daar gaan we. Bastion, Bastards! Het hotel blijkt wat minder groot dan ik me had ingebeeld, maar toch zullen hier dagelijks meer dan honderd mensen overnachten. Erg veel volk is er niet, velen zullen staan kijken naar de Gay Pride in het centrum. Een aantal loopt naar binnen. Bulderend leest één van ons de brief voor aan de stomverbaasde manager. Die hoort het allemaal aan en weet niet echt wat ze nu moet doen. 'Zo, en nu ook nog in het Engels', lacht de briefvoorlezer. Dat ook nog, denkt de manager, en laat ons alleen achter in de lobby. Het verstoren van het functioneren van het hotel is vandaag ons middel om de eisen binnen te krijgen. Wat we eisen is eigenlijk vrij simpel. Het achterstallig loon, een eind aan uitbuiting en intimidatie, goed loon en normale werktijden, en respect voor de schoonmakers.

Twee Nederlandse klanten in de lobby hebben inmiddels wel door waarvoor we hier zijn. Ze steunen ons, en zullen zeker gaan klagen. Zo nu en dan komen er toeristen of Nederlanders het hotel in of uit. Een Spaans koppel wordt aangesproken, die weinig overtuiging nodig hadden. 'Ah, this is about the maltreatment of the cleaning workers?' Het verschijnsel is hen kennelijk ook in Spanje goed bekend. 

Kifa staat buiten flyers uit te delen. 'Wij arbeiders zouden elkaar moeten steunen, daarom ben ik hier'. En wat zijn we hier aan het doen? 'Eigenlijk eh, ja, gewoon een heleboel herrie maken en irritant zijn!' Een stukje verderop wordt aan één stuk 'Bastion, Bastards!' en 'Wat willen wij? Respect! Wanneer willen wij het? NU!' geroepen. Eén activist die in het dagelijks leven onderwijzer is, vertelt aan een stuk door - en op vrij hoog volume - hoe schoonmakers hier behandeld worden en wat we willen. 

De corpulente chef van de politie. Save the Whales!

Kifa: 'Ze worden ons op een gegeven moment wel aardig zat, over de weken dat we terug zullen blijven komen. Misschien veranderen ze hun beleid dan wel. De mensen op straat reageren in ieder geval bijzonder vriendelijk'. Een buurtbewoonster, die met de kinderwagen op stap was, schreeuwde in het voorbij gaan zlefs nog even de Respect-leus mee. Ondertussen is ook de harde hand van de wet gearriveerd. Vandaag zijn we braaf. Eerst moeten we de lobby uit en later van het terrein af. Aldus demonstreren we weg met de leus 'Wij komen terug!'

Terug in de anarchistische bieb worden plannen gesmeed voor de volgende keren. Want deze uitzuigerij gaan we niet pikken! Hier heb ik nog de kans Solomon, een acitivistische schoonmaker van de VU te spreken. Eerder vertelde hij al dat sinds de staking er erg veel voor het goede is veranderd op de VU, dankzij de staking en bezetting. Maar belangrijk daarvoor is dat de FNV ook een voet tussen de deur krijgt bij Bastion, en er een einde moet komen aan de praktijk dat als je lid van de bond wordt, dat je dan onstlagen wordt. Eén van onze eisen is dan ook het stoppen van de intimidatie. 

Luister hier naar het korte gesprek met Solomon.