DEZE SITE IS VERHUIST

maandag 29 april 2013

Een kroningsoproer in Colombia

Een kameraad van de Rode Lynx vertelt hoe men in Colombia reageert als hij aankomt met onze gekoesterde Oranjetraditie. Luister en huiver.

Door indenvreemde

Ik zit sinds een maand in Colombia. Gelukkig is er hier een Nederlandse gemeenschap die een K(r)oningsfeest organiseert. Op de uitnodiging staat het rekeningsnummer waar p.p. 35 pesos, zo'n 15 euro, naar overgemaakt moet worden. Op zijn Nederlands wordt verwacht dit tijdig te doen, maar, staat erbij, dan krijg je wel rookworst, haring en stroopwafels. Ook wordt nog medegedeeld dat verwacht wordt dat men in oranje komt, of in oranje tint.

Goed, ben altijd wel in voor een feestje. Werd wel een beetje ongemakkelijk toen mijn Colombiaanse vriendin zei dat ze mee wilde. Hoe ga ik haar vertellen van een koning in een ver moerasland? Oranje??? Met een ietwat verdwaasde vriendin líep ik door een winkelcentrum op zoek naar íets oranjes. Het bleek niet makkelijk te zijn. Ondertussen probeer ik haar uit te leggen dat het echt niets uitmaakt wat we kopen, als het maar oranje is. We kwamen in de zoveelste winkel. Om ons heen stonden een aantal keurig aangeklede dames in de rekken naar íets moois te zoeken.

Ik vroeg het winkel meisje naar íets oranjes, waarop het winkelmeisje mij vroeg wat ik dan wilde. Mijn vriendin had het eindelijk begrepen. 'Dat maakt niet uit, als het maar oranje is'. Het meisje en de vrouwen waren verbaasd en keken ons aan. Ik werd ongemakkelijk, er ging íets aankomen. Ik wilde weg. Mijn vriendin voelde dit en dacht wat uit te moeten leggen. Oh nee, ik raakte in paniek, toch niet de waarheid? In een wanhopige poging trok ik mijn bilspieren aan in de hoop dat dit haar zou weerhouden te spreken, maar het baatte niet.

'Deze jongen is van een volk, en zij hebben een koningin.' Alle ogen waren nu op mij gericht. Vol verbijstering keken de dames naar deze jongen met een koningin. De waarheid werd in haar wrede naaktheid over mij uitgekotst. En zij ging verder. 'En nu krijgen zij een koning'. Bij ieder woord dat zij sprak voelde ik mij naakter, ik verkrampte. 'En wanneer zij een koning krijgen moet iedereen van zijn volk oranje keding aan.' Ik kon niet meer, ik zag de verbijsterde ogen van het winkelmeisje, in haar ogen zag ik mijn spiegeling, daar stond ik, naakt, met alleen een peniskoker om mijn geslacht, een speer in mijn hand, terwijl de slierten van de kots van de waarheid over mijn lichaam naar beneden sijpelden. Ik keek opzij, maar ook daar zag ik de naakte primitieveling in de ogen van de dames. Ik wilde wegrennen en schreeuwen 'wij maken tenminste geen vakbondsmensen dood', maar ik deed het niet. Ik weende zacht, naakt, het is waar, ik heb een koningin, ik krijg een koning.

zondag 21 april 2013

donderdag 18 april 2013

Identitair Verzet wil demonstreren tegen de Vluchtkerk. Wie zijn het?

Identitair Verzet heeft aangekondigd te gaan actievoeren tegen de Vluchtkerk op de 21e. Wie zijn dit? De Rode Lynx probeert het uit te vogelen.

Foto: Géneration Identitaire bezet een moskee in Poitiers, oktober 2012.

Dit is een redelijk los geschreven artikel, dat geheel gebaseerd is op eigen onderzoek. Ik heb hier weinig over kunnen vinden bij de bekende sites. Dus mocht iemand een duidelijke fout zien, of een goede aanvulling hebben, laat me dat even weten, dan pas ik het aan. De beste inzender krijgt een koekje. Update 19 juni: nu.nl blijkt te linken naar dit artikel en citeert de Rode Lynx. Ik zou Géneration Identitaire bijvoorbeeld typeren als 'Boskoopse jongens'. Dit klopt niet helemaal: zo gebruik ik het woord 'jongens' niet eens. Maargoed, ik ben vereerd. Wat hier wel is te lezen is dat GI inderdaad de zoveelste nazi-splinter is, maar dan wel van een nieuw slag die op een vreemde nationalistische manier ook lokale diversiteit viert.

Laten we even beginnen bij het begin. Prominent op de internetpagina van 'Identitair verzet' staat een youtube filmpje. Hier is een Franstalige 'oorlogsverklaring' te horen. Affijn, dat is patserpraat, in werkelijkheid zitten deze blanke helden vooral kogels te typen op forums met gefrustreerde rukkende pubers. En in hoeverre men nu werkelijk een echte nationalist is, door ideeën over te nemen van een inferieur ras, namelijk het niet-Germaanse Gallische ras, dat is natuurlijk ook twijfelachtig. Maar deze Géneration Identitaire beweert overal hun Lambda vlag mee te nemen. Google dat maar eens!

De Lambda siert dikwijls homovlaggen. Pannekoeken....ik bedoel, homo-tekens zijn natuurlijk de shit, maar het past niet zo goed bij neonazisme. Dus vervangt Identitair Verzet de Griekse Lambda met de Griekse O-mega. Oftewel, de retoriek van de aankondigende video (we dragen trots onze Lambda vlag) wordt al door hun eigen voorpagina, op de eerste blik, gereduceerd tot bla. Want hoe kan je nou op de voorpagina zeggen altijd trots je Lamda vlag te dragen, om vervolgens die te vervangen door een O-mega? En dat is het beetje het moraal van het verhaal. Identitair Verzet is gewoon weer de zoveelste Nazisplinter.

Na een eerdere faal, die al volgde op een faal, heeft men weer een nieuw masker opgezet, nieuwe protserige aankondigingen gedaan enzoverder. De ene keer is het openlijk neonazistisch en gewelddadig, de andere keer is het 'net' extreemrechts, met een woordvoerder in een apenpakkie zoals Paul Peters. Het motto van deze variant: wij zijn niet rechts, niets links. Wij zijn boos en activistisch en willen terug naar de tradities en onze wortels, die lokaal zijn. Wij zijn het slachtoffer van de multiculturele, betuttelende, indoctrinerende generatie-'68.

Nazi's falen al jaren in Nederland. Dit heeft verschillende redenen, die ik niet goed ken, maar dit is mijn indruk: ten eerste heeft de crisis het politieke landschap omgegooid. Net als radicaal links heeft extreems rechts grote moeite met inspelen op deze nieuwe omstandigheden. Ten tweede heeft zich met Wilders een nieuwe, relatief succesvolle, kracht ontplooid op extreemrechts. Wilders' haat biedt aan de ene kant een nieuwe voedingsbodem voor de nazi's om op te groeien, maar aan de andere kant is het ook een concurrent. In tegenstelling tot de nazi's echter bouwde Wilders niet aan een straatbeweging; wat zijn huidige 'verzetstoer' in dat opzicht betekent, moeten we nog bezien.

Ten derde hebben antifascisten structureel nazi's geconfronteerd. Ik ben het niet eens met de strategie van de AFA's(1) over de jaren, maar denk wel dat hun verzet, waar ik zelf ook een bescheide bijdrage aan heb geleverd, zeker heeft bijgedragen aan het breken van het zelfvertrouwen van nazi's. Iedere keer proberen nazi's opnieuw een groepje op te starten, om vervolgens te falen, uiteen te vallen, en dan weer wat later het opnieuw te proberen met een nieuw groepje.

Het eerste wat we vinden over Identitair Verzet, naast de anti-vluchtkerk demo, is een bericht op Alphen Stad FM. Het handelt over iets in nabij Alphen a/d Rijn. De vorm en inhoud van het artikel laten zien dat hier een persbericht is overgenomen. Dit wordt bevestigt doordat de schrijver, Michel la Faille, een student journalistiek is van 23 jaar oud. Hij heeft nog niet de vaardigheden ontwikkeld die de meeste journalisten gebruiken om te verhullen als ze persberichten overnemen. En inderdaad is in ieder geval één zin direct gekopieërd: foei Michel la Faille.

Hoe dan ook, de actie ging over het willen stoppen van een 'Polenhotel' in Boskoop, waar de gemeente geld in ging stoppen. Dit speelde in maart. Oost-Europese werknemers die al werkten in Nederland zouden hier een betere huisvesting krijgen. Op deze manier probeerde ID-verzet dus een graantje mee te pikken van Wilders' Polenmeldpunt: een duidelijk geval van hoe Wilders' haat nazi's in de kaart speelt. Maar wat hebben deze übermenschjes dan voor elkaar gekregen? Posters plakken en een flyerronde!

Meestal denk ik bij een oorlogsverklaring toch wel aan iets spannenders. Maargoed, ze konden wel kennelijk hun actie doen en dat is op zich jammer. Op hun website is geen ronkende verklaring te vinden die vertelt over hoe enthousiast men reageerde op de actie, wat meestal wel het geval is, volgens de nazisites. Mijn vermoeden is dan ook dat dit met een sisser afliep en ze stonden te falen met hun flyers. Het haalde dus wel zoals gezegd Alphen Stad FM.

Een andere actie, in april, was gericht tegen een kunstwerk met een standbeeld van Stalin. Dit standbeeld is een wat aparte anti-communistische uiting. Het beeld bevindt zich sinds 1986 in Nederland, en sinds tien jaar op zijn huidige plaats in Den Haag. ID-verzet heeft om het geheel folie gewikkeld en wat postertjes er op geplakt. Het lijkt niet echt veel. Als men deze acties echter samen bekijkt met de anti-Vluchtkerkactie, dan lijkt ID-verzet een naziorganisatie die er vooral op gericht is om in de publieke aandacht te komen.

Laten we dan even kijken naar de internationale achtergrond die ID-verzet lijkt te inspireren. Op de Franse site zien we al snel hoe men omgaat met de elkaar tegensprekende nationalismes. Aanvankelijk lijkt men Frans-nationalistisch te zijn, maar dit is niet persé zo. In plaats daarvan is dit radicaal lokalistisch en wordt het lokale Normandische gevoelens ondersteund en het Provencaals nationalisme gesteund. Het is dan ook aanvankelijk opmerkelijk hoe er een Generation Identitaire lijkt te zijn in Vlaanderen, dat gesteund wordt uit Frankrijk. Immers is vaste hap in Vlaams nationalisme, sinds honderden jaren, het anti-Franse. Maar dit is dus opgelost door het lokalisme.

Sterker nog, Generation Identitiare keert zich tegen Franse nationalistische feestdagen zoals quatorze juillet. Want niet alleen was die feestdag volgens GI ingesteld om de Fransen een loer voor de ogen te draaien na het verlies in 1870 tegen Pruisen, ook is Frankrijk helemaal niet één land. In plaats daarvan is Frankrijk de Europese verscheidenheid, met Romaansen, Kelten en Germanen. GI viert dus, op opmerkelijke wijze, de lokale verscheidenheid, maar dan zoals die altijd geweest zou zijn. Afrikanen horen er niet bij.

Dat is natuurlijk alles leuk en wel, maar een groot deel van wat ooit Vlaanderen was ligt in Frankrijk en bovendien is de helft van het huidige Vlaanderen eigenlijk Brabant. Dus de verschillende nationalismes bijten elkaar wel degelijk. Maargoed, dit is dus een relatief nieuwe theoretische achtergrond voor nazi's, en het is dus anders dan bijvoorbeeld het Diets-nationalisme van Voorpost.

Als het gaat om symboliek dan heeft men het kameleonachtige van de Autonome Nationalisten kennelijk overgenomen. Dit waren nazi's, met name in Duitsland, die de symboliek van de AFA overnamen. Qua vormgeving van GI is het flitsend en fris, een mengeling van Duitse radicaallinkse vormgeving en hipster. Maar ook wordt bijvoorbeeld opgeroepen tot een printemps Francais, een Franse lente. Van enige tegenstrijdigheid tussen Moslims haten en een term van hun overnemen is geen sprake.

Dit soort nazi's zijn dan ook enorme opportunisten. Autonome Nationalisten waren een paar jaar geleden nog op de straat te zien tegen het kraakverbod, maar gaan nu de straat op om strikte naleving van het kraakverbod te eisen. Hoe dan ook, het idee is duidelijk: het aanspreken van boze rechtse jeugd, en tot dat doel wringt men zich in allerlei ideologische bochten. Wat GI dan lijkt te doen is posters plakken en flyeren; demonstraties meelopen zoals tegen het homohuwelijk; openlijke debatten en manifestaties organiseren; protesteren tegen moskeeën, zoals door in Poitiers succesvol een Moskee te bezetten. Verder probeert het een sociale basis te winnen door voedsel te geven aan 'echte' Fransen (ook al bestaat Frankrijk kennelijk niet echt), net zoals Gouden Dageraad dat doet in Griekenland. Foto's geven de indruk dat het gaat om enkele groepjes van tientallen, maar ook zijn er berichten dat er in 2009 600 aanhangers zich verzamelden in Orange. De Franse GI lijkt weinig moeite te hebben met de Lambda, ook al protesteerden ze tegen homo's.

Wat dit betekent voor ID-verzet in Nederland is nog maar te bezien. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er een apart ID-verzet in bijvoorbeeld Friesland opkomt: daarvoor is nazistisch nationalisme in Nederland te veel gericht op de integriteit van de staat als geheel. Net zo goed kan dit opnieuw een poging zijn een 'succesvolle' buitenlandse beweging te kopieëren, zoals de Dutch Defence League dat probeerde. Deze DDL faalde gelukkig tamelijk hard, mede vanwege een actie die er tegen gericht was.

Als we hier van uit kijken naar de actie die gepland is in Amsterdam op de 21e dan denk ik dat het heel erg goed is dat vanuit de Vluchtkerk wat gebeurd. Met deze actie heeft men iets van een antwoord op de nazi's, maar belangrijker is dat ze doorgaan met hun eigen acties. Want in tegenstelling tot het toch redelijk marginale van vele antifa acties, weten de vluchtelingen echt een invloed te hebben op de politiek en hier moet men zeker mee doorgaan.

Tegelijkertijd zouden nazi's ook gewoon geen poot mogen zetten in Amsterdam. Vooral niet Amsterdam. Waarom? Omdat ik ook gewoon een beetje een chauvinist ben, en je komt niet aan mijn stad. Dus ik hoop van harte dat iedereen die ook maar een knip voor z'n neus waard is ofwel zich aansluit bij de vluchtelingen, of de nazi's gaat confronteren. We weten hoe het moet, en ik neem aan dat de superjoden ook gewoon weer aanwezig zijn. Vorige keer in De Baarsjes gingen ze met de staart tussen de benen ervandoor. No Pasaran!


(1) Er is niet één AFA, maar de AFA is versplinterd. Op dit moment is er niet echt een functionerende AFA in Amsterdam, is er een AFA Nederland dat vooral in Nijmegen zit en is er een AFA Den Haag en een AFA Friesland. Althans, dat is mijn laatste informatie. Daarnaast schijnt er nog wat over te zijn van de ARG, een poging van Amsterdamse AFA'ers om te verbreden. Verder zijn er natuurlijk wel velen die sympathiseren met het idee 'AFA'.

Facebook spam is de ultieme vrijheid Facebook spam is de ultieme vrijheid 

woensdag 17 april 2013

Nieuwe shit alhier

Zoals gezegd ben ik dus een beetje html aan het leren. Laat je verrassen door mijn vette knopje. Het kan wel even duren voor het geladen is want het is gewoon zulke vette shit.

Een noot van een historicusje bij het huidige leninisme-debat

Lenin Mickey Mouse Jezus

Een aantal artikelen en stukken gaan heen en weer over het internet over Lenin. Het ene artikel is beter dan het andere. Maar wat de verschillende artikelen gemeen hebben is dat de auteurs niet doorhebben, of althans expliciet maken, in hoeverre ze hun eigen denken projecteren op Lenin. Dit inzicht is van doorslaggevend belang voor het taxeren van 'Lenin'(1), en daarmee ook voor het belangrijke vraagstuk: hoe organiseren wij ons in de strijd?

Ik zal hier niet ook nog een stuk schrijven over Lenin, maar wellicht dat ik dat later nog doe. Kortweg kan ik me vinden in de conclusies die Maina van der Zwan trekt, vindt ik het stuk van Jelle Bruinsma een herhaling van zetten als het gaat om een anarchistische kritiek, en vindt ik het commentaar van Willem Bos een nuttige aanvulling op Maina. Maar nu komt de relevante vraag: waarom vind ik dat?

Flauw genoeg zou je kunnen zeggen dat je de vraag waarom je iets vindt a priori niet goed kan beantwoorden. Uiteraard ben je hierin namelijk opnieuw gekleurd en kan je dus nooit een zuiver rationeel antwoord geven op die vraag. Dit is dan ook hoe postmodernisme in zijn eigen staart bijt, dus ik ben hier wat minder rechtlijnig in, want anders weten we nooit meer wat. Waarschijnlijk kom ik toch redelijk in de buurt als ik stel dat ik het met de Leninisten over Lenin eens ben omdat ik zelf Leninist ben, en lid ben van een Leninistische organisatie. Omgekeerd ben ik het niet eens met de anarchisten, maar de anarchisten wel met zichzelf. Anarchisten, het is wat zuur om het te zeggen, ontlenen een groot deel van hun bestaansrecht als aparte groepering(en) aan (soms werkelijk, soms ingebeeld) autoritair optreden van Leninistische organisaties. Een anarchist is het oneens met de IS en Lenin omdat hij of zij een anarchist is.

Dit lijkt open deuren intrappen, maar dat is het niet. Wat ik hier doe is immers relativeren wat de verschillende schrijvers inbrengen in het debat. Allen hebben een redelijk totale, en ook ouderwetse, aanspraak op De Pravda Waarheid. En dat is cool, dat kan, zo gaat dat in een discussie, vooral in één waar van af hangt of je hele organisatiemethode wel legitiem is. Het komt hier op neer: het gekibbel tussen anarchisten en Leninisten wordt uitgevochten over Lenins graf. Of althans, had hij maar een graf, Stalin heeft 'm laten omtoveren tot zombie-afgod, en hij is nog steeds te bewonderen en of te aanbidden in Moskou. Er schijnt zo nu en dan mos in 'Lenins' oor te groeien.

Een voorbeeld. Zowel Willem Bos als Maina van der Zwan geven aan dat er niet één methode-Lenin was, maar dat er verschillende organisatiemodellen waren afhankelijk van tijd en omstandigheden. Maar dit moeten ze ook wel doen, om Lenin te kunnen verdedigen. Anders zou er inderdaad een rechte lijn lopen van het Leninisme dat zij steunen, naar de goelag en de anarchistische conclusies die daar uit vloeien. Andersom persifleert Jelle Bruinsma het Leninisme door die gelaagdheid niet te herkennen. Hij vindt immers wel dat er een lijn loopt van het Leninisme naar de goelag. Zo heeft hoe mensen in het hier en nu tegen politieke organisatie aankijken een aanwijsbaar effect op hoe men Lenin taxeert. Ik zeg in deze alinea dus niet noodzakelijk wie van de twee gelijk heeft: ik geef slechts aan dat wat men vindt van Lenin niet objectief is, geen 'pure waarheid' is, maar zeer subjectief is.

Om hier op verder te gaan durf ik zelfs te stellen dat we de praktijk van de Bolsjewieken amper kennen. Niet één anarchist of Leninist met wie ik over de Bolsjewieken heb gesproken had werkelijk een vraag zo simpel als deze kunnen antwoorden: hoe zag een gemiddelde week er uit voor een Bolsjewiek, in bijvoorbeeld Kiev in 1910? Toch menen we allemaal, ik ook, op basis van bijzonder summiere kennis enorm grote uitspraken te kunnen doen.

Waarom we dat doen is vrij simpel. De erfenis van de Russische revolutie dragen we nog steeds met ons mee, meer dan bijvoorbeeld de erfenis van de Parijse Commune. Lenin is voor de ene helft van revolutionair Nederland een held, voor de andere helft een anti-held. Wat we doen is onze eigen ideeën projecteren op Lenin, om in hem een bevestiging te zien van wat we doen, of juist een waarschuwing van hoe 'het mis kan gaan' en op die manier onze organisatiemethodes te legitimeren. Hier komt nog bij dat we allemaal maar weinig origineel zijn en veelal argumenten kopieëren uit boeken van onze Grote Namen en die op retorische wijze zo slim mogelijk proberen te presenteren. De basis voor de kennis over Lenin wordt voor veel IS'ers bijvoorbeeld gelegd door de Lenin-biografie van oer-IS'er Tony Cliff (2). Hoeveel van ons hebben het nu werkelijk zelf geprobeerd te onderzoeken, voordat we begonnen te schreeuwen?

Het beste bewijs leveren wel de eindeloze variaties op het thema 'Marxistische organisatie'. Simpel gezegd vinden ze allemaal wel iets van Lenin, zijn zij de werkelijke Leninisten, en (wat een gotspe) sommigen menen zelfs de 'erfgenamen' te zijn van de Russische revolutie en of de Bolsjewieken. Hoe verschillend de organisaties ook zijn wat organisatie en praktijk dan ook, allemaal zijn het kennelijk Leninisten.

Lenin is dus onze proxy, zowel van rood als zwart. Arme man. Het is het tragische lot van iedere grote revolutionair om na zijn dood ideologisch geroofd te worden. Wat was nu de bedoeling van deze postmoderne oefening in deconstructie? We zijn geen centimeter opgeschoten als het gaat om de vraag hoe we onszelf moeten organiseren. We weten nu alleen dat iedereen, en ik ook, een zeer gekleurde manier heeft van naar Lenin kijken. Toch kan een groter bewustzijn over waarom we denken wat we denken ons in staat stellen de discussie over Lenin op een hoger niveau te voeren, want dat de discussie nog steeds relevant is, dat bewijst het verhitte debat wel.



(1) In lijn met het stuk van Maina van der Zwan zie ik Lenin niet als de absolute meester van de Bosjewieken, maar omwille van de leesbaarheid gebruik ik hier de naam 'Lenin' metaforisch.

(2) Mocht men denken dat Cliff Lenin verheerlijkt, dan kan dat goed komen omdat we voornamelijk deel 1 en 2 lezen van de biografie. In deel 3, dat al jaren niet of nauwelijks meer te krijgen is, is Cliff bijzonder kritisch over Lenin en de Communistische Partij, en laat hij duidelijk zien hoe zowel materieële omstandigheden als keuzes van de Communisten leidden tot het gruwelijke verval van de revolutie.

Facebook spam is de ultieme vrijheid Facebook spam is de ultieme vrijheid 

dinsdag 16 april 2013

Rode Lynx html faal?

Ok er is dus iets gruwelijk mis met dit blog om er of andere reden....de zijkolom is verkast naar benee...ik probeer t te fiksen.
ah, het was een onafgesloten <div>je. De Rode Lynx is klaar met z'n studie dus gaat nu maar is ff een echte opleiding doen, waar poen mee te verdienen is...websites bouwen is relatief snel geleerd...

Laat me godverdomme roken!

rookplaatje

Als ik een peuk wil opsteken, beslis ik dat zelf wel. Ik heb geen betuttelende staat of kleinburgerij nodig die voor mij wel even gaat beslissen wat goed is. De antirookhetze, waar 'links' fanatiek aan meedoet, gaat tot grote hoogtes en ontneemt jan met de pet één van z'n weinige pleziertjes. Maar die antirookcampagnes zijn allemaal hypocriet tot op het bot. Als er iets het bloed onder me nagels vandaan haalt, dan zijn het wel mensen die zeiken over dat ik rook. Laat me godverdomme roken!

Laten we het eerst even hebben over tweedehandsrook. Mensen zeggen dat ik hun gezondheid schaadt omdat ik rook. Ook als je in een station staat te roken, waar de wind alle rook eigenlijk in een wip wegblaast. Deze mensen zeggen dat omdat ze dit ergens gehoord hebben en die mening als apen kopiëren zonder er bij na te denken. Want wat echt vervuilend is, dat is dat er miljoenen auto's rondrijden, vrachtwagens, en dat het land volstaat met vervuilende industrieën en ook de pleurislucht uit de Ruhr hier heenwaait. Anderzijds woon ik net zoals vele Nederlanders op sterk verontreinigde grond. Maar hier hebben de rookhaters het niet over. Ze zeiken liever over een sigaretje in plaats van een schoorsteen. Maar als je de tering krijgt, komt dat niet door mij, maar gewoon omdat Nederland een vervuild land is.

Dus van wie hebben deze antirookmensen hun o zo individuele mening overgenomen? Van de 'progressieve' kleinburgerij. Dat is een groepje betweters in de samenleving die al honderden jaren het volk probeert te 'verheffen' en ze een betere moraal probeert bij te brengen. Het liefst met behulp van de staat, die de juiste moraal dient te handhaven. Deze kleinburgers staan mijlenver van de belevingswereld van gewone mensen. Dit zijn Groenlinks en PvdA stemmende yuppen die tussen hun yogalessen en kunstateliersbezoeken even gaan netwerken in een sushibar. Ze voelen zich o zo belangrijk en o zo veel slimmer dan iedereen, ze hebben het altijd drukdrukdruk. Maar eigenlijk hebben ze gewoon een luizenleventje en amper een zorg aan hun kop.

Als ik me uit me naad aan het werken ben en de kopzorgen weer eens te groot lijken te worden, dan ben ik net als veel werkende mensen maar wat blij als ik even rustig een peuk kan opsteken. En na een dag werken gaat afpilsen in de kroeg ook een stuk beter met een peuk erbij. Nee, ik wordt niet zen van kruidenthee drinken met een teen in me oor. Ik drink gewoon me bier met een peuk. En als wij gewone mensen niet gewoon dat pleziertje kunnen hebben, worden we gewoon helemaal gek, zo zit het. Als het je niet bevalt, rot je maar op naar een of ander kakdorp.

De staat wilt ook maar al te graag het volk verheffen. Maar dan ten eerste omdat ze gierig zijn en meer belasting willen. Net als die lul van een PvdA'er, Wouter Bos: hij had een 'verpakkingsbelasting' ingevoerd. Zogenaamd om het gebruik van verpakkingsmateriaal te verminderen, maar in werkelijkheid was het een loze maatregel die hierop geen effect had. Het was slechts bedoeld om de schatkist te spekken. De staat profiteert zo ook flink mee aan het roken, de belasting is bizar hoog en gaat zo snel omhoog dat zelf de sigarenboer z'n eigen prijzen niet meer kent.

Anderzijds meent de staat te moeten kunnen bepalen waar je allemaal mag roken en niet, zoals in de kroeg. Het unieke van de antirookhetze is dat het de staat aan de ene kant in staat stelt om zowel te kunnen doen alsof het alsnog voor de burgers zorgt: mensen terroriseren zodat ze stoppen met roken is goed voor hun gezondheid. Maar aan de andere kant rijmt het met de neoliberale individualistische propaganda, waarin wordt gesteld dat individuen voor zichzelf verantwoordelijk zijn en er geen contekst is: je bent verantwoordelijk voor je eigen gezondheid en daarom moet je stoppen met roken. Maar hier zit een tweede hypocrisie, naast de onzin over tweedehands rook. Immers, als ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn gezondheid en ik een individu ben, waarom moet de staat dan mij dwingen om de 'juiste' keuzes te maken? Dit is een enorme tegenstrijdigheid.

Een typische progressieve kleinburger is Ivan Wolffers, Hoogleraar Gezondheidszorg en Cultuur aan de VU. Laatst schreef hij een stuk genaamd 'Het is niet normaal om te roken'. Dit illustreert hun verhevenheid: Wolffers zelf is de norm. Deze superieure yup rookt niet. Maar als roken niet normaal is, cq niet zoveel mensen doen het, waarom zou je er dan een probleem van maken? In werkelijkheid is het natuurlijk heel normaal om te roken, want veel mensen doen het. Dus Wolffers praat poep.

Waar Wolffers zich nog het meest om beklaagd is de rookpropaganda die volgens hem toeneemt, althans in Amerikaanse films. Hij zou eens op een pakje sigaretten moeten kijken, en zien wat voor smerige shit rokers iedere dag moeten aanzien dankzij betweters als hij. Laat hij consequent zijn: volgende verkiezingen komen er waarschuwingen bij de stemhokjes. Iedereen die erover denkt Groenlinks te stemmen, krijgt te zien hoe een Afghaan tot moes wordt gebombardeerd door een F-16. Groenlinks stemmen, da's pas slecht voor de volksgezondheid, maar dan in Afghanistan.

Maar waar is waar, er is inderdaad rookpropaganda. En ik ben net als veel rokers inderdaad verslaafd. Volgens de antirookyuppen heb je als roker dan geen wil of verstand meer. Ze denken dat rokers allemaal slachtoffer zijn van een vreselijk ongeluk, namelijk verslaafd zijn. Wat een disrespect! Natuurlijk kunnen rokers nog wel nadenken. Ik heb er voor gekozen om te roken en ik kies er voor om te roken. Is dat zo moeilijk om te snappen? Voor de antirookyuppen wel, immers, zij zijn hun eigen rolmodel en ze zullen niet ophouden met zaniken tot we allemaal net zo bekakt zijn als zij.

Ik ga gewoon lekker uit nijd nog meer roken. Ha!


Slecht stuk op socialisme.nu....Hoezo mag ik niet meer roken in de kroeg, kameraden! WAT DE FUK!!

Facebook spam is de ultieme vrijheid Facebook spam is de ultieme vrijheid 

maandag 15 april 2013

Inkomens-ongelijkheid, het Evangelie, het Internet, Onvrijheid

Ah, blijkbaar is er weer ‘ns iets ‘viral’ gegaan. Een goed vormgegeven filmpje, dat simpel uitlegt hoe de inkomens-verdeling in de VS in elkaar zit. Interessant is dat het hier gaat over de ideale inkomensverdeling die amerikanen voor zich zien, wat amerikanen dénken dat de inkomensverdeling is, en wat die daadwerkelijk is. Kort samengevat: het eerste is een vrij gelijke verdeling (waarbij het interessant is dat ‘links’ en ‘rechts’ hetzelfde ideaal hebben), het tweede flink wat ongelijker maar bijna niemand zit onder de armoede-grens, het derde is ziek ongelijk. 

Door de Zwarte Lynx

Bekijk het filmpje ' Wealth Inequality in America' hier zelf.



Nou is er de tendens om te denken dat, als mensen de waarheid maar weten, het dan allemaal goed komt. ‘The truth shall set you free’, zoals dat stokoude boek zegt. Het internet, als ‘informatie-snelweg’ is hét middel om die waarheid te verspreiden, en wordt zo hét middel tot sociale verandering. En ja, het klopt, met het internet kan je snel informatie verspreiden, zo zie je wel in het feit dat dit filmpje ‘viral’ ging en ik weet niet hoeveel mensen bereikte.

Maar een middel tot sociale verandering? Hier zijn een aantal problemen mee. Ten eerste: de meeste mensen hebben echt wel door dat het een totale klerezooi is. Dat blijkt in het filmpje al uit het, op zichzelf, vrij grote verschil tussen de ideale inkomensverdeling en de inkomensverdeling die mensen denken dat er is. Hebben ze dat trouwens niet, dan is dat wel snel opgelost zo. Ik ontken niet dat het internet z’n voordelen heeft. Maar ook het bewustzijn van het feit dat er dagelijks een zieke hoeveelheid kinderen doodgaan aan ondervoeding, heeft er niet voor gezorgd dat zij daar niet meer aan dood gaan. En het is niet alsof de tijd dat we dit weten simpelweg niet lang genoeg is om er iets aan te doen, en al helemaal niet alsof er niet genoeg vreten is op aarde.

Dat brengt ons op het tweede punt waar de ‘bevrijdende waarheid’-theorie de mist in gaat: voor elk probleem kunnen er honderden oplossingen zijn. In het huidige politieke gelul zijn daar twee uitersten voor te vinden, die beide nergens op slaan waardoor we tot aan Openbaringen 6 of de crisis-aller-crises heen en weer kunnen blijven pingpongen. Alles ertussenin slaat natuurlijk ook nergens op, want ook een combinatie van verschillende soorten stierenstront blijft gewoon stront, hoe goed je het ook mengt. Dat er “geen simpele oplossingen zijn” betekent niet dat een ingewikkelde oplossing die bestaat uit meerdere simpele oplossingen geformuleerd in moeilijke taal het opeens wel oplost. Aan de ene kant vind je in ieder geval de sociaal-democratie met haar oplossing *: de overheid moet ingrijpen en geld overhevelen van de rijken naar de armen. Aan de andere kant vind je ‘libertairen’** met daar niet zo gek ver van verwijderd de neoliberalen. Zij zullen zeggen dat de inkomens-ongelijkheid een gevólg is van het ingrijpen van de staat. Zou de staat met z’n poten van de economie afblijven, dan zou de welvaart vanuit zichzelf naar beneden sijpelen en de armen niet langer arm zijn enzovoort.***


Waar is die moker, hoe nemen we die in onze handen, om die dam stuk te
slaan? Of gaat het om het hebben van een schep, om de rivier zelf om de
dam heen te leiden?
 Of een boormachine, om het grondwater te bereiken?
En daarin zit verstopt dat, ten derde, het die mensen die doormiddel van dit soort filmpjes op de hoogte gesteld worden van de waarheid aan iets ontbreekt. En dat is, heel simpel, een manier, een middel en de tijd om er iets mee te doen. Verstopt in al het gelul over inkomens-ongelijkheid zit de fundamentele onvrijheid van ons dagelijks leven. Wij moeten werken, onze energie en onze tijd opofferen. Wat doen we in die tijd? We maken deze samenleving, in al haar aspecten. Waardoor wordt dat ‘maken’ geregeerd? Door de noodzaak, binnen de economie, van het vergroten van die economie. Van het geld wat de aandeelhouder investeert, meer geld te maken. Anders had de aandeelhouder zijn geld niet geïnvesteerd! En waarom doen we dat? Zodat we wat geld hebben. Zodat we in die samenleving die we maken, kunnen ‘leven’, kunnen consumeren. Waar zit in deze opeenvolging van productieve slavernij en consumptie vrijheid dat middel, voor ons, in het dagelijks leven, om de samenleving**** anders te maken? En dus leggen we onze hoop in een ver-van-ons-bed, ver-van-ons-dagelijks-leven ding dat de overheid heet. Waar dan weer die twee polen om elkaar heen draaien, over de vraag of de overheid wel of niet moet ingrijpen, en alle posities daar tussen.

Deze wereld is ziek van bewustzijn. Iedereen wéét dat het een teringzooi is, en bijna iedereen wéét dat alle verhalen in dat parlement het niet zullen oplossen. En we wéten, dat we geen invloed hebben. En zo wordt de mens geboren, die in onwetendheid een verloren zegen ziet.

Nu eens geen retorische vraag: hoe die invloed wel te krijgen? Niet “wat moeten we doen om X voor elkaar te krijgen?” maar

hoe moeten we handelen  om ervoor te zorgen dat we voor elkaar krijgen dat, wat we dan ook voor elkaar willen krijgen, we voor elkaar zúllen krijgen? kortom, hoe nemen we onze levens in onze eigen handen?

Één ding weet ik wel: dat gebeurt niet in die schijnwereld die in ons bewustzijn een steeds grotere plek inneemt, niet met het evangelie in onze handen, maar met de mensen en dingen om ons heen. Hoe vind je die? Begin in ieder geval door weg te kijken van dit scherm. Iedereen vindt het kut, je bent niet alleen.

Of misschien beter
iedereen is alleen, dat hebben we gemeen.



*En ja die vind je ook in de VS: de uiterste linkerflank van de democratische partij heeft sociaal-democraten die minstens zo principieel zijn als Roemer.
**Denk aan de anti-oorlogsrepublikein Ron Paul die het wetsartikel wil afschaffen dat discriminatie op grond van ras enz. door bedrijven verbied in de VS. Dit soort vrijheidslievenden zijn zich duidelijk niet bewust van het feit dat de consequentie van (sociale) dood indien je een contract niet aanvaardt niet fundamenteel verschilt van de dreiging van (sociale) dood als je een wet overtreedt. ‘Sociale’ is toegevoegd voor  veel van die landen die het lef hebben zich ‘beschaafd’ te noemen, alleen maar omdat ze mensen niet dood laten gaan van de honger (binnen hun grenzen) of executeren (weer, binnen hun grenzen).
*** En dan hebben we het nog niet eens over de discussie die tussen beide polen ontstaat. Met argumenten als “maar dan vluchten de rijken naar het buitenland” en “de staat moet wel een minimum-loon vaststellen anders zijn sommigen wel heel erg slecht af”. Van waaruit de honderden tussenposities tussen de twee polen naar voren komen. Nu zullen sociaal-democraten het punt maken dat de armen er in ieder geval op vooruit gaan als er geld wordt overgeheveld. Maar ik kan me voorstellen dat libertairen het punt zullen maken, dat als de staat met zn poten van het geld van de rijken af blijft, de rijken vanuit zichzelf via liefdadigheid meer geld aan de armen zullen geven. En inderdaad, liefdadigheid is al sinds mensenheugenis een hobby van rijke sufkutten die zich vervelen omdat zij niet, zoals de meesten, zich de tyfus in moeten werken om iets van een leuk leven te kunnen hebben en daardoor de tijd niet hebben om zich te vervelen en nog niet zijn uitgekeken op de mogelijkheden die het geld je geeft om je in een of ander stukje van de entertainment-industrie in te koppelen en lekkere dingen te eten en te drinken enz. 
**** Dat wil zeggen, ons dagelijks leven. Of daar veel in wordt samen geleefd is nog maar de vraag. In het gelul over de naïviteit van “de maakbare samenleving” zit een aanval verstopt op onze mogelijkheid zelf te bepalen hoe onze relaties met anderen zijn, waarmee het tegelijkertijd al onze relaties met anderen ondermijnt en onze banden tot ketens neigt te maken.
Facebook spam is de ultieme vrijheid Facebook spam is de ultieme vrijheid 

woensdag 10 april 2013

Playa del Carmen: zon, zee en maffia?

Er is mij gezegd dat men hier niet aan politiek doet of wat dan ook. Als je behoort tot het blanke feestgedruis is er inderdaad weinig politiek te bespeuren. Tot ik hier in Playa op de muur Que los ricos paguen la CRISIS.... zag, geloofde ik het tot op zekere hoogte. Toen ben ik wat beter gaan kijken en met meer lokale mensen gaan praten. Mede om nu eens wat verder te gaan dan de doorgaanse domme antwoorden die men geeft als je vraagt naar hun vakantie: 'Wat een mooi strand joh!' Een korte blik op de mensen en de politiek, maar let wel, ik ken het land nog niet veel.
 
Ten eerste bestaat Playa min of meer uit vier delen: een rijk deel; een toeristisch deel; een arm deel; en de maffia/staat. De buitenwijken, daar zitten de rijken, de banken, en de grote Amerikaanse supermarkt Walmart. 'Schoon' zijn (veel deodorant spuiten) is zoals in veel arme zweterige landen een teken van sociale distinctie. De huizen zijn net en wit, ook al kan men de cucaracha's ook daar niet altijd buiten houden. De rijken zijn meer Amerikaans in hun voorkomen, en van afkomst blanker dan de gemiddelde bewoner.

Het toeristische deel is een aaneenschakeling van tamelijk identieke disco's, typische toeristenwinkeltjes met veel 'authentieke' spullen, zoals hoeden die inderdaad authentiek zijn, maar dan voor een ander deel van Mexico. Ook zijn er zaken die 'authentieke ambachtelijke bevroren yoghurt' verkopen, wat een een gruwelijk tegenstrijdige bewering is. De authentieke yoga en sapwinkeltjes zijn er vooral voor de Gringo's. Het verschil tussen namaak en echt is hier klein: het echte lijkt op het neppe, omdat men zich om echt te zijn conformeert aan een beeld dat men heeft van dat 'echt'. Anderzijds wil men toeristen het Mexico geven dat ze zoeken, dat ze 'kennen'. Aldus lijken delen van Playa del Carmen op een uitbundigere versie van een Center Parks centrum. Het toerisme drijft de prijzen flink op. Een biertje kost hier in een disco gauw €3,50. Dit is geen goedkope stad. Een andere reden is dat juist de afhankelijkheid van toerisme in deze regio betekent dat alles geimporteerd moet worden.

Tenzij men gaat naar de arme buurten. Hier zie je weinig banken, eerder lommerds. Het eten is hier simpel en ongezond: men is hier dik, waarover zo meer. Maar het is wel redelijk goedkoop in deze buurten, en naar mijn mening veel gezelliger. De aardigheid van het toeristische gedeelte, dat overal ter wereld in het toerisme wat schijnheiligs in zich heeft, maakt hier plaats voor hartelijkheid. Er is wat kleine industrie die levert aan onderhoudsbedrijven van auto's en dergelijke, er zijn bakkerijen en dergelijke. De transportsector is groot, vanwege de vele (goedkope) taxi's. Maar verder lijken de meeste armen te werken in het toerisme, bijvoorbeeld als ober of schoonmaker. Verder zijn er veel straatverkopers, die luidruchtig hun waar aanprijzen en naar het mij schijnt maar een kleine marge hebben. Honger, kwantitatief of kwalitatief, is hier gelukkig niet te zien.

De muzieksmaak is in de arme buurten veel beter dan in het toeristische gedeelte, waar vooral yuppenelectro wordt gedraaid. Er zou hier niets alternatiefs zijn, is mij aanvankelijk verteld. En blanken kijken je inderdaad maar vreemd aan als je als langharige metalhead een disco instapt: dit is niet echt geaccepteerd. Maar op de straatmarkt deed men daar wat minder moeilijk over. 'Metalll!!' riep een wat dikke marktkoopman toe, en hij gaf me de 'Evil Eye'. Iets verder was iemand zo hard naar Rammstein aan het luisteren, dat je het van 50 meter kon horen. In deze stad bestaan geen 'geluidsnormen'. Metallica is hier ook veel te horen. Vandaag was zelfs in een geluidswinkel Gabber te horen, typisch Amerikaanse Gabber uit midden jaren '90, ik geloof van DJ Delirium.

Maargoed, dat is natuurlijk hartstikke leuk, de Metal en Gabber is uiteraard maar een tamelijk klein deel van wat je te horen krijgt. In een goedkope en gezellige lokale disco werd iedereen wild, iedereen begon met elkaar te dansen en te zingen toen de smartelappen kwamen. Waar ging het over? Denk aan Andre Hazes. Qua instrumenten was het Carnavalsmuziek met wat meer blazers. De lol van iedereen was aanstekelijk en zat mijlenver van het gedrogeerde heen-en-weer gestap op yuppenelectro in de grote disco's. Verder is Salsa populair, maar dit en aanverwante stijlen wordt zo vaak gedraaid in de toeristische plekken dat het de meeste mensen hun neus uitkomt. Anderzijds is op Radio Pirata (106.3 FM) echt van alles te horen, van Salsa tot Gothic. Radio Pirata bespreekt ook het wereldnieuws, wat kennelijk niet als geheel oninteressant wordt gezien.

Nog even over eten: pas op voor alles met een 'T-factor': taco's, tortilla's, torta's (vette broodjes) en totopos ('tortillachips'). Daar wordt je gegarandeerd dik van. De tortilla is hard achteruit aan het gaan in Mexico. De vele lokale bakkers gaan voor goedkope, smakeloze, droge tortilla's om de winst te maximaliseren, is me gezegd. Tortilla's oude stijl, handgemaakt door oude vrouwen, schijnen wel een echte traktatie te zijn. Vooralsnog smaakt een tortilla hier niet naar de twee die in Nederland verkrijgbaar zijn, de Tex-Mex uit de supermarkt en de durum tortilla van de Turkse supers. Het is tragisch dat ze in Europa beter smaken. Men eet ze niet als wrap, maar zoals je roti eet, en daar lijkt het nog het meest op. Verder worden kruiden hier weinig gebruikt: vet, zout, zoet, pittig, daar draait het om.

Kom ik tot het volgende deel dat ik noemde: de maffia/staat. De regeringspartij PRI is overal zichtbaar. Op veel muren is geschilderd hoe 'Solidaridad', een organisatie van de lokale regering, allerlei goeds aanricht voor de gemeenschap. Een muurschildering op de waterzuivering, 20 meter van hier, vertelt hoe ze het water zuiveren voor de gemeenschap en het drinkbaar maken. De installatie produceert een bij tijd en wijle penetrante poeplucht, en het water kan je beter niet drinken. Andere muurschilderingen scheppen op van de investering van 16 miljoen euro die alle straatverlichting moderniseert, en ze van stroom voorziet via ingebouwde zonnecellen. 16 miljoen maar voor een stad zo groot als Zaanstad! Propaganda is duidelijk aanwezig in het straatbeeld, behalve in het toeristische deel.

Anderzijds is de afbeelding en of naam van de president overal aanwezig, mede vanwege de presidentsverkiezingen van vorig jaar. De verhouding PRI (de regeringspartij) tekens en oppositietekens (van de verschillende partijen opgeteld) schat ik op 20:1. Het is dan ook niet wijs je uit te spreken tegen de PRI, of je überhaupt politiek veel uit te spreken. Eén van de redenen hiertoe is de verweving van de staat en de Zeta's, één van de maffiaclans. De transportsector is goed 'georganiseerd'. Veel vrachtwagens en taxi's zijn voorzien van het teken van hun vakbond. De vakbond is gelieerd aan de PRI. De taxichauffeurs zijn echter hier nog meer dan in Amsterdam onderdeel van de onderwereld. Ik kan niet spreken over of ze het allemaal zijn, waarschijnlijk niet, maar het is vaak gezegd: ze zijn deel van de oren en ogen van de Zeta's en zijn loopjongens.

El Kondón liet vorig jaar een hotelbaas ontvoeren
en vermoorden omdat die niet betaalde
Er zijn hier twee grote clans, waarvan de Zeta's dus één. Samen met de andere eisen ze geld voor 'veiligheid' geld van ondernemers en hebben ze de drugshandel in handen. Je moet niet met ze fokken. De stad is onderling verdeeld. Maar recent is hier ook, in het spoor van de Italiaanse toeristen en de pizzatenten, de Siciliaanse maffia gearriveerd. Ik hou m'n hart vast over hoe die hun plek gaan bevechten hier, het is 'relatief' rustig hier. Iets verderop, op Avenido 5, valt te lezen op een muur: 'Jullie zoon heeft onze zoon vermoord. Jullie hebben hier het recht niet op, onze wraak komt nog'. Het noemen van de naam 'Zeta's' op straat is altijd aanleiding tot paniekerige reacties bij lokale mensen. Dit kan het best onbenoemd blijven. De politie is enorm corrupt. Als je iets fout doet en ze houden je aan, dan moet je 12 euro betalen en ga je vrijuit. Dat heeft z'n voordelen. Je kan ook pech hebben, dan wordt je beroofd door de politie. Ook met hun moet je niet fokken: ze patrouilleren de straten in pick-ups met machinegeweren.

Een andere prijs is: 70 euro voor een meisje van 10 neuken, maar ik heb ook gehoord dat het goedkoper kan. Als je dat te oud vindt zijn baby's ook te koop, ik ken iemand wiens ex-collega dit doet. Op goedkeuring kan dit niet rekenen, maar men is er verbazingwekkend weinig verontwaardigd over. Op misbruik reageert men tamelijk apathisch. Toen ik een barvrouw en een bewaker vertelde hoe iemand GHB in het drankje van een meisje gooide, om haar later te kunnen verkrachten, werd gezegd dat men wel wat beters te doen had. Zolang de zaak maar draait is het ok. Dus je mag geen wapens mee, want dat schaadt de zakenbelangen. Niet dat de bewakers het allemaal doorhebben, want die zijn net zo high als de klanten.

Mexico is niet één land: het zijn de Verenigde Staten van Mexico. Delen van de wereld die ooit tot Mexico behoren zijn te vinden van Californië tot Guatamala. Dit deel van Mexico, Yucatan, behoorde na de dekolonisatie tot de Republiek Yucatan. Samen met Honduras, Guatamala etc. is dit het Maya deel van Midden-Amerika. Centraal-Mexico is voornamelijk Azteeks wat originele bevolking betreft. Dit verschil wordt gevoeld, maar er is weinig tot geen separatistische gevoelens. De reden voor de verbinding met Mexico, althans die ik gehoord heb, is dat na de dekolonisatie Yucatan te ver van Mexico-Stad lag, en pas met de komst van de telegraaf en trein het logisch werd om één land te vormen en dat het Yucatan ook wel goed uitkwam.

Amerikaanse toeristen voor Veracruz in 1914
Etnisch zijn hier dus Maya's, Spanjaarden en of andere Europeanen en een mix daarvan. Het Maya wordt hier niet echt gesproken, ook niet door oude vrouwen. Men spreekt Spaans, dat is handiger. Sommigen kennen rudimentair Maya, zoals 'laten we gaan' of 'proost', maar ik ben het mijne inmiddels weer vergeten, het zijn lastige klanken. Dat bijna niemand meer 'puur' Maya is blijkt wel dat ik gister wat Maya leerde van ene Wilberg. Maya's, is me gezegd, zijn schuw en weinig ontwikkeld. De Azteken (waar ook bijvoorbeeld Olmec toe gerekend worden) van Centraal-Mexico zijn, is me gezegd, lomp en direct. In hoeverre dit klopt of samenhangt met verschillende economische en sociale factoren, zoals dat er 15 miljoen mensen wonen in Tenochtitlán, heb ik maar niet ingebracht, immers ken ik dit land niet goed genoeg. Men reageerde wel lacherig op hoe in het buitenland omging met de Maya-kalander: 'ach, het brengt vast wel meer toeristen hier'.

Mexico is een racistisch land. Hoe blanker, hoe beter. In Tenochtitlán (aka Mexico-Stad) kom je bijvoorbeeld niet overal binnen als je niet blank genoeg bent. Dit geld ook voor Mestizo (gemengden). Het racisme uit de koloniale tijden is dus nog niet verdwenen. Het is opvallend hoe, in bijvoorbeeld deze stad, hoe armer mensen zijn, hoe meer ze er uit zien als Maya's. Huidskleur heeft hier beperkt mee te maken: gezichtsbouw en lichaamsbouw laten ook je afkomst zien.

En dan die tekst Que los ricos paguen la CRISIS. Tsja, die zette ik natuurlijk bovenaan zodat al de IS'ers het artikel zouden lezen. Haha, ik je bij de neus. In hetzelfde handschrift las ik verderop 'Viva EZLN', maar ik heb niet echt hoogte kunnen krijgen van hoe men hier tegenaan kijkt. Me dunkt dat het een wat geïsoleerde actie was. Maar wat me wel duidelijk is geworden, is dat het hier wel om meer gaat dan alleen het toeristisch Sodom en Gomorra zijn, in tegenstelling tot het beeld dat ik eerst gehoord hebt. Politiek bestaat we degelijk, maar niet op de manier zoals men daar in Nederland mee bezig is, en op een nog lager niveau. Het is een aparte stad, maar ik zou er niet willen wonen. M'n stamkroeg staat immers in Amsterdam.

Het strand was wel helemaal de shit.