DEZE SITE IS VERHUIST

donderdag 8 mei 2014

Stem SP, stem voor Nederland, stem voor onze middenklasse?

Ewout van den Berg, landelijk coördinator van de IS, schrijft waarom we zouden moeten stemmen op de SP. De stem-envelop op de mat roept bij mij weerzin op. 'Stem 22 mei!' Nee, liever niet eigenlijk. Tegelijkertijd weet iedereen dat stemverhoudingen er wel toe doen. Het is een kwestie van voors en tegens, en een wijze socialist denkt verder na dan zijn eerste weerzin bij het ontvangen van de stem-envelop. De Rode Lynx is alleen nog niet overtuigt van de SP-stem en legt uit waarom.

Ewout voert twee redenen aan waarom we zouden moeten stemmen op de SP. Het eerste punt is het klassieke punt over de socialistische partij in een parlement als volkstribuun. 'In de eerste plaats kan kritiek op het Europese project van de banken en belastingontduikende multinationals veel meer mensen bereiken wanneer dit gebeurt vanuit Brussel dan wanneer dit alleen gebeurt vanuit Den Haag.' De tweede reden is: als wij niet stemmen wordt Wilders&co groter. De SP is een 'alternatief voor racisten zoals Wilders'. Terecht stelt Ewout aan het eind dat werkelijke verandering komt van het opbouwen van de strijd op de werkvloer en een anti-racistisch links. Daar heb ik geen meningsverschil met hem. Van het belang van SP stemmen ben ik echter nog niet overtuigt. Er zijn namelijk nog een aantal andere overwegingen die je dient te maken.

Laten we eerst even kijken naar het argument van de socialistische parlementariër als volkstribuun. Ewout beweert dat het geluid van de SP een groter bereik heeft als het vanuit Brussel komt dan wanneer het slechts uit Den Haag zou komen. Dit punt klopt. Door in een europarlement te zitten geef je legitimiteit aan je eigen geluid, verschijn je vaker in de media, en dergelijke. De vraag is natuurlijk wat voor geluid dat is. Want wij gaan er gemakshalve even vanuit dat de SP het geluid van de werkvloer, van de strijd in Nederland tegen bezuinigingen, racisme etc. eventjes ook vanuit Europa laat horen. Maar het geluid van de SP over Europa en in Brussel verschilt wezenlijk van het geluid in Den Haag. Let goed op, deze kritiek is dus in de eerste plaats een kritiek op de SP in en over Europa.

Van het blog van SP Europarlementariër Dennis de Jong, 28 april 2014

Vijf jaar geleden kreeg ik van MKB-NL en de brancheorganisaties een boodschappenlijstje mee. Dat lijstje is bepalend geweest voor mijn activiteiten in het Europees Parlement. Vandaag laat ik me graag afrekenen, en hoop ik weer nieuwe wensen mee te krijgen. Het MKB wordt in Brussel veel te weinig gehoord, zeker als de belangen afwijken van die van de grote bedrijven’. De aanwezige MKB’ers waren onder de indruk van de geboekte resultaten en van de ernst die de SP maakt met het inlossen van concrete beloftes. De Jong: `Het is fantastisch dat de voorzitter van MKB-NL, Michaël van Straalen, de SP noemt als meest MKB-minded partij van Nederland. Dat schept echter ook verplichtingen: de volgende vijf jaar wil ik opnieuw bewijzen dat de SP geen lippendienst bewijst aan het MKB, maar echt werk maakt van de behartiging van hun belangen.’ Verder hoor ik tamelijk weinig over een 'neoliberaal Europa' bij de SP. Dat geluid is echt marginaal geworden.

Als ik zo vrij mag zijn dit even in klassiek marxistische termen te vatten, dan is de SP een partij die er trots op is het hardst op te komen voor deze middelgrote kapitalisten en kleinburgers uit de eigen natiestaat. Maargoed, deze kapitalisten en kleinburgers hebben natuurlijk niet bedrijven waar slechts robots staan. Er werken werkers. De SP kiest niet hun kant, maar de kant van hun uitbuiters, de kant van de kapitalisten. Nog erger, de SP kiest kant voor kapitalisten uit slechts de eigen natiestaat. Kan iemand mij op dit punt het verschil met het nationalistische liberalisme uitleggen? Het verschil met het socialisme is eenvoudig te duiden. Socialisme is sinds jaar en dag per definitie internationalistisch en is per definitie de politiek van de zelfbewuste werker. Het is dus niet de politiek van de nationalistische kapitalist. Met andere woorden, de SP is in Europa per definitie géén socialistische partij.

Dit wordt verder gestaafd door racistische en nationalistische retoriek waarvan ik mij afvraag of ik wel wil dat deze beter te horen is. De SP liep eerder met spandoeken zoals 'Ons antwoord op de crisis: minder Brussel'. 'Helaas doet ook de SP steeds meer concessies aan deze politiek die de democratie binnen de natiestaat verheerlijkt', schrijft Ewout. Dat is wel erg zwak geformuleerd. De SP verdedigd de natiestaat in al zijn smerige glorie. En wat ik de SP ook niet zal vergeven is hun uitspraken over een 'Polentsunami' (dixit Paul Ulenbelt), waarmee zij de VVD rechts inhaalden. Dit nationalisme en racisme speelt werkers tegen elkaar uit en is méér dan verwerpelijk: het is het tegendeel van wat een socialist zou moeten zeggen.

Ewout stelt vervolgens dat deze SP een alternatief kan zijn voor Wilders. Het bovenstaande overwegende stel ik vast dat de SP absoluut geen alternatief is voor Wilders. Als het gaat om nationalisme dat versterkt de SP het geluid van Wilders in Europa. Als het gaat om racisme dan hoop ik maar dat de SP zijn mond houdt, want als ze hun mond opentrekken dan komt er geregeld zulke racistische lulkoek uit die partij, zoals in het geval van Paul Ulenbelt, dat we hier helaas ook moeten stellen dat de SP het geluid van Wilders versterkt.

Daarmee verwijs ik beide argumenten van Ewout om SP te stemmen naar de prullenmand.

Vreemd genoeg geeft Ewout niet het inmiddels klassieke IS-argument om SP te stemmen. 'Een SP-overwinning op 12 september strooit zand in de machine van Rutte en creëert daarmee de mogelijkheden voor effectieve oppositie – in de Kamer, maar vooral ook op straat, in de bedrijven en op de universiteit, daar waar we democratie werkelijk vorm kunnen geven', schreef Max van Lingen, ook een kameraad, op 28 augustus 2012. De IS beargumenteert steevast dat we SP moeten stemmen omdat dat a) het linkse geluid in de varia representatieve instituten versterkt (zie Ewout) en b) het rechts moeilijker maakt om dingen door te drukken (zie Ewout) en wij, anderzijds, dingen eenvoudiger geregeld krijgen en c) een overwinning voor de SP geeft werkers zelfvertrouwen, een nederlaag voor de SP zorgt voor een deuk in dat zelfvertrouwen.

Het punt dat als de SP groot is in de tweede kamer, bijvoorbeeld, dat je dan dingen eerder geregeld krijgt met protesten is voor mij erg belangrijk. Dat merkte ik ook toen ik actief was bij de vluchtelingen. Steevast onze meest betrouwbare bondgenoot in de kamer was Sharon Gesthuizen van de SP. Als zij daar niet had gezeten had dat onze beweging enorm beknot. Als de SP en in dit geval ook Groenlinks kleiner was geweest in de kamer, dan had onze beweging minder druk uit kunnen oefenen op Teeven. Dit gelde ook voor toen ik nog actief was als student en menig universiteit bezette. Jasper van Dijk van de SP wilde altijd wel even langskomen en was als het ware een verlengstuk van ons in de kamer. Daar heb je wat aan als beweging. Dus als het gaat om de landelijke verkiezingen stem ik wel degelijk SP. De vraag is nu of dit argument opgaat voor de SP in Brussel. Ik denk het niet. Het Europarlement is immers een tamelijk zielig instituut in Europa en de besluiten worden niet hierdoor genomen. En het punt van volkstribuun heb ik eerder onderuit geschoffeld.

Rest nog het klassieke punt dat een SP overwinning werkers vertrouwen geeft etc. Hier heb ik een simpel antwoord op. Deze verkiezingen boeien mensen niet, de politiek uit het Europarlement volgt haast niemand (en zeker ik ook niet). Dat effect op het zelfvertrouwen zal dus minimaal zijn, wellicht is dat dan ook waarom Ewout dit argument achterwege laat.

Dan kan ik nu als laatst mij richten op het punt van überhaupt stemmen of niet. Ik stel vast dat het Europarlement een wassen neus is die op de EU geplakt is om het te voorzien van legitimiteit. Het is iets fundamenteel anders dan de tweede kamer. Het is een nep-parlement. Het is geenzins een volksvertegenwoordiging. De pro-EU lui willen dat je stemt. Het verleent hun namelijk legitimiteit die ze nodig hebben om door te gaan met hun project. Hoe lager de opkomst, hoe minder makkelijk zij dingen erdoorheen zullen kunnen drukken.