Het jaarlijkse marxisme festival is weer van start gegaan. Enkele honderden mensen zullen de komende twee dagen radicale bijeenkomsten volgen over de strijd tegen racisme, de strijd op de werkvloer, een feministische tentoonstelling bezoeken en vooral ook elkaar ontmoeten . De Rode Lynx is voornemens iets van een live blogje bij te houden.
Om een uurtje of tien verzamelt de IS zich, of althans, zij die het gister niet te laat hebben gemaakt of van ver moeten komen, voor het CREA gebouw in Amsterdam. Zoals het goede socialisten betaamd vermanen wij onszelf nog even vandaag flink ons best te doen. Het heeft wat ritueels, als een soort bezweringsspreuk voor een groot moment. Het Marxisme Festival is dan ook echt een grote jaarlijkse gebeuertenis voor de IS. Met iets van 100 leden zo'n festival neer kunnen zetten, is keer op keer een flinke prestatie.
Maar dan moet het nog wel even gebeuren. Dat is ieder jaar toch even spannend. Hebben we wel genoeg gemobiliseerd? Komen mensen wel voor het hele festival of alleen voor die Black Panther? De bezoekers maken het festival voor een belangrijk deel. Als er te weinig mensen zijn dit er automatisch weinig pit in. Als je dan in een bijeenkomstzaal zit om 10:55, 5 minuten voor een eerste bijeenkomst, en er zit welgeteld één persoon (plus de rode lynx) in de zaal, dan begin je wel wat zenuwachtig te worden.
En dan heb je nog de concurrentie tussen de bijeenkomsten, altijd leuk voor de sprekers van de net iets minder interessante bijeenkomsten. Arme kameraad die geprogrammeerd is tegenover Emory Douglas. Deze ochtend is Ewout van den Berg geprogrammeerd tegenover Anja Meulenbelt, die gaat vertellen over 'boze witte mannen'. 10:57, en nu zitten nog slechts 3 mensen in totaal in de zaal. Oeps. 'Tsja, de eerste bijeenkomst die wil nooit zo vlotten eh' vertel ik de andere twee mensen in de zaal. Wat verbaasd kijken zij mij aan. Ik zie ze vraagtekens stellen. Oeps.
11:03 en in ene zitten er dertig mensen in de zaal. Ok. Zenuwen waren voor niets. Zo te zien kunnen genoeg mensen zich interesseren voor een discussie over de Europese economie. Auke den Otter uit Utrecht heet de mensen welkom en Ewout begint zijn verhaal. We krijgen een verhaal te horen over wat het Europese project is, hoe de Europese economie er voor staat. 'De euro is er niet gekomen om de vrede te bewaren maar om werkers in landen tegen elkaar uit te kunnen spelen' en 'de euro moet een reservemunt worden, een concurrent voor de dollar, die zich meerwaarde kan toe-eigen'. Maar dat er achter de Euro veel tegenstrijdige belangen schuil gaan, zoals tussen de kern en de periferie in Europa. 'De overschotten van de één zijn de tekorten van de ander'. De zaal luistert aandachtig. We zijn los, we hebben het weer geflikt.
Wellicht komt het doordat de crisis inmiddels jaren duurt, en schijnbaar het gewoon op economisch beleid we al jaren hetzelfde voor de kiezen krijgen, maar het praatje van Ewout is weinig vernieuwend. Het is wel overzichtelijk. We krijgen keurig uitgelegd hoe staten het spelletje spelen om hun neoliberale beleid er door heen te drukken. Ik merk dat het bij mezelf ook een beetje is weggezakt. De ene na de andere rechtse leugen wordt door Ewout doorgeprikt. Als je je nog ooit af vroeg hoe het kan dat de beursen toch zo hoog staan terwijl de economie zo slecht er voor staat, dan moet je deze inleiding binnenkort terugkijken op SocialistTV, het youtube kanaal van de IS.
Dan in ene komt er een pittig stukje in de inleiding. Ewout gaat met grote sprongen door Marx' theorie van de dalende winstvoet en de tegenstrevende tendensen, de theorie die over de lange termijn de economische ontwikkeling bepaalt. Hier begint hij wat te haperen en praat hij met wat minder zelfvertrouwen. Vervolgens wordt het nog lastiger, want hij past de theorie toe op de crisis van de jaren '70 en de ontwikkeling tot de zwakke groei van de de jaren 1990. Nu wordt het echt interessant. Hoe interessanter en pittiger de discussie wordt, hoe moeilijker Ewout het heeft. Op een gegeven moment zit hij te peuteren aan het doek dat op de tafel ligt. Maar hij komt er doorheen en krijgt een stevig applaus achteraf.
De discussie is ook prachtig. Het gaat allemaal wat snel en valt niet echt bij te houden. Freek van Marx21 vertelt over de Duitse economie onder de andere dat sinds 1990 de definitie van een werkloze in Duitsland 17 keer is aangepast, en dat het niet allemaal zo mooi is in Duitsland als het lijkt. Dat er ook veel zogenaamde 'een euro banen' zijn. De productiviteit is omhoog gegaan maar de lonen liggen al twintig jaar nagenoeg op een effectieve nullijn, waardoor er een verschuiving is van arbeid naar kapitaal. Ook prachtig is de opmerking 'Ik vindt het opmerkelijk dat de vakbonden zo blij zijn met de huidige kleine opleving want volgens mij laat dat zien dat ze geen idee hebben hoe ze met crisissituaties kunnen omgaan. Ze hebben geen echt strategie voor massa-ontslagen en bedrijfssluitingen'.
Peter vertelt over een ander effect van de crisis. Voor hem had iemand het al over de 'ecologische crisis', maar Peter zet het licht op de 'humanitaire crisis', zoals in Griekenland. Deze bijeenkomst wordt telkens beter. Dat voorspelt veel goeds voor de rest van het festival.
Om een uurtje of tien verzamelt de IS zich, of althans, zij die het gister niet te laat hebben gemaakt of van ver moeten komen, voor het CREA gebouw in Amsterdam. Zoals het goede socialisten betaamd vermanen wij onszelf nog even vandaag flink ons best te doen. Het heeft wat ritueels, als een soort bezweringsspreuk voor een groot moment. Het Marxisme Festival is dan ook echt een grote jaarlijkse gebeuertenis voor de IS. Met iets van 100 leden zo'n festival neer kunnen zetten, is keer op keer een flinke prestatie.
Maar dan moet het nog wel even gebeuren. Dat is ieder jaar toch even spannend. Hebben we wel genoeg gemobiliseerd? Komen mensen wel voor het hele festival of alleen voor die Black Panther? De bezoekers maken het festival voor een belangrijk deel. Als er te weinig mensen zijn dit er automatisch weinig pit in. Als je dan in een bijeenkomstzaal zit om 10:55, 5 minuten voor een eerste bijeenkomst, en er zit welgeteld één persoon (plus de rode lynx) in de zaal, dan begin je wel wat zenuwachtig te worden.
En dan heb je nog de concurrentie tussen de bijeenkomsten, altijd leuk voor de sprekers van de net iets minder interessante bijeenkomsten. Arme kameraad die geprogrammeerd is tegenover Emory Douglas. Deze ochtend is Ewout van den Berg geprogrammeerd tegenover Anja Meulenbelt, die gaat vertellen over 'boze witte mannen'. 10:57, en nu zitten nog slechts 3 mensen in totaal in de zaal. Oeps. 'Tsja, de eerste bijeenkomst die wil nooit zo vlotten eh' vertel ik de andere twee mensen in de zaal. Wat verbaasd kijken zij mij aan. Ik zie ze vraagtekens stellen. Oeps.
11:03 en in ene zitten er dertig mensen in de zaal. Ok. Zenuwen waren voor niets. Zo te zien kunnen genoeg mensen zich interesseren voor een discussie over de Europese economie. Auke den Otter uit Utrecht heet de mensen welkom en Ewout begint zijn verhaal. We krijgen een verhaal te horen over wat het Europese project is, hoe de Europese economie er voor staat. 'De euro is er niet gekomen om de vrede te bewaren maar om werkers in landen tegen elkaar uit te kunnen spelen' en 'de euro moet een reservemunt worden, een concurrent voor de dollar, die zich meerwaarde kan toe-eigen'. Maar dat er achter de Euro veel tegenstrijdige belangen schuil gaan, zoals tussen de kern en de periferie in Europa. 'De overschotten van de één zijn de tekorten van de ander'. De zaal luistert aandachtig. We zijn los, we hebben het weer geflikt.
Wellicht komt het doordat de crisis inmiddels jaren duurt, en schijnbaar het gewoon op economisch beleid we al jaren hetzelfde voor de kiezen krijgen, maar het praatje van Ewout is weinig vernieuwend. Het is wel overzichtelijk. We krijgen keurig uitgelegd hoe staten het spelletje spelen om hun neoliberale beleid er door heen te drukken. Ik merk dat het bij mezelf ook een beetje is weggezakt. De ene na de andere rechtse leugen wordt door Ewout doorgeprikt. Als je je nog ooit af vroeg hoe het kan dat de beursen toch zo hoog staan terwijl de economie zo slecht er voor staat, dan moet je deze inleiding binnenkort terugkijken op SocialistTV, het youtube kanaal van de IS.
Dan in ene komt er een pittig stukje in de inleiding. Ewout gaat met grote sprongen door Marx' theorie van de dalende winstvoet en de tegenstrevende tendensen, de theorie die over de lange termijn de economische ontwikkeling bepaalt. Hier begint hij wat te haperen en praat hij met wat minder zelfvertrouwen. Vervolgens wordt het nog lastiger, want hij past de theorie toe op de crisis van de jaren '70 en de ontwikkeling tot de zwakke groei van de de jaren 1990. Nu wordt het echt interessant. Hoe interessanter en pittiger de discussie wordt, hoe moeilijker Ewout het heeft. Op een gegeven moment zit hij te peuteren aan het doek dat op de tafel ligt. Maar hij komt er doorheen en krijgt een stevig applaus achteraf.
De discussie is ook prachtig. Het gaat allemaal wat snel en valt niet echt bij te houden. Freek van Marx21 vertelt over de Duitse economie onder de andere dat sinds 1990 de definitie van een werkloze in Duitsland 17 keer is aangepast, en dat het niet allemaal zo mooi is in Duitsland als het lijkt. Dat er ook veel zogenaamde 'een euro banen' zijn. De productiviteit is omhoog gegaan maar de lonen liggen al twintig jaar nagenoeg op een effectieve nullijn, waardoor er een verschuiving is van arbeid naar kapitaal. Ook prachtig is de opmerking 'Ik vindt het opmerkelijk dat de vakbonden zo blij zijn met de huidige kleine opleving want volgens mij laat dat zien dat ze geen idee hebben hoe ze met crisissituaties kunnen omgaan. Ze hebben geen echt strategie voor massa-ontslagen en bedrijfssluitingen'.
Peter vertelt over een ander effect van de crisis. Voor hem had iemand het al over de 'ecologische crisis', maar Peter zet het licht op de 'humanitaire crisis', zoals in Griekenland. Deze bijeenkomst wordt telkens beter. Dat voorspelt veel goeds voor de rest van het festival.
