Wat
is het verschil tussen Mark R en Robert M? De een maakt filmpjes van zijn
smerige zaakjes in achterkamertjes, de ander niet. Ja, het is weer oud-hollands
kuipen in het Catshuis. De
hoofdverdachten van de komende aanslag op de inmiddels kreupele verzorgingsstaat
ruilen politiek wisselgeld als ware het kwartetkaarten. Zoals dat hoort in een ‘democratie’
gebeurt dat achter gesloten deuren. ´Mark, mag ik van jou uit pseudofeministisch racisme de kaart boerkaverbod?’ ‘Die heb ik niet Geert,
mag ik van jou dan uit de serie je
reinste diefstal de kaart pensioen op je zeventigste?’
Iedere avond weer
Robert M in het 8 uur journaal. Nieuws omdat het nieuws is, waarschijnlijk.
Maar inmiddels weten we wel wat voor man het is en wat hij gedaan heeft. De
meeste mensen zullen meer van Robert M afweten dan van hun gemiddelde collega. Laten
ze er nog een ietem over maken als hij veroordeeld is, en echt nieuws gaan
uitzenden. Mark R komt in tegenstelling tot Robert M tot nu toe weg met zijn
misdaden. Eén hiervan is het flink inperken van het passend onderwijs. Dit gaat
de jeugd van vele kinderen tekenen en hen voor hun leven een beperking
opleggen. Waarom Mark er mee weg komt? Dezelfde reden als dat Robert er eerder
ook mee weg kwam. Met een leuke glimlach – en alles in het geniep doen.
Er is een lange
traditie van kuipen in Nederland. Dat
gaat eeuwen terug. Onder Paars gebeurde het, toen heette het achterkamertjes.
Balkenende had zijn eigen stijl: hij stond de pers nog te woord, maar wist
iedere vraag te ontwijken om vervolgens het CDA-program te herkauwen. De truuk
van Marks kabinet is weer anders. Dat stadium van Balkenende is de Nederlandse
Democratie inmiddels ver voorbij.
Tegenwoordig is iets pas
het vermelden en bespreken waard als het al besloten is. Donner vice-president
Raad van State? “Ongehoord!”...”hoe kom je er bij!”....en toen was het gebeurd voor
we het wisten. En zo gaat het de hele tijd. Rutte bekuipt in de achterkamertjes
met zijn afwisselende gedoogpartners PVV, PvdA, D66 en Groenlinks hoe de deals er
precies uit moeten zien en we worden opgezadeld met een voldongen feit. De
vrijgezel Rutte valt dus zeker te typeren als een politieke breezerslet. Met
werkelijk iedereen, zelfs de achterlijke theocraten van de SGP, duikt hij in
bed om het maar geregeld te krijgen.
Wisselgeld is bij dit
alles een sleutelwoord. Politici geven en nemen. Werkelijk alle partijen doen
hier aan mee. Ze ruilen dingen uit; spelen met het land, de inwoners, onze
rechten en voorzieningen, alsof het een spelletje kwartet is. Dus is de JSF
geruild voor een flexibilisering van de arbeidsmarkt. De AOW is geruild voor
anti-islam maatregelen als het boerkaverbod. Soms wordt zelfs geruild zonder
iets terug te krijgen: inleveren in de hoop later in de regeringsbankjes te
mogen zitten. Vandaar dat we nu dankzij Groenlinks een paramilitaire politie
aan het opleiden in Koendoes en de SP vindt dat F-16s daar vaker in actie mogen
komen.
Maar heus, men is de
democratie toch niet vergeten. Welnee, politici gaan ‘het land in’ en
verschijnen op televisie om met ons te praten. Hier is het sleutelwoord ‘draagvlak’.
Het verschil tussen een schijndemocratie als de onze en een werkelijke
democratie zit precies in dit woord. In een echte democratie beslissen de
mensen zelf. In een schijndemocratie worden de besluiten genomen door een
elite, om vervolgens met behulp van de media ‘uitgelegd’ te worden in een
poging de mensen voor dit besluit te winnen. Dat heet ‘draagvlak creëeren’. Denk
bijvoorbeeld aan de farce rondom de Europeese Grondwet van 2006. Dat ze er toen
niet meteen mee weggekomen zijn is wel een nodige nuancering voor het
voorgaande. Want ja, politici moeten wel allerlei truuks en instituten
gebruiken om hun plannetjes erdoor te krijgen – zo moesten ze die grondwet
eerst een andere naam geven en geen lastige referenda meer uitschrijven voordat
ze het er doorheen konden rammen - want ze weten dondersgoed dat als ze dat
niet zouden doen, ze met pek en veren de stad uit gejaagd zouden worden.
