De decembermoorden van 1982 houden nog steeds veel mensen
bezig. Vooral de voormalig kolonisator, Nederland, loopt over van de warme
gevoelens voor mensenrechten in Suriname. De ambassadeur is teruggeroepen uit
Paramaribo nu de amnestiewet is aangenomen, en het kabinet dreigt met nog meer
sancties. Maar van alle landen zou Nederland z’n mond moeten houden over
Surinaamse aangelegenheden. Niet in de laatste plaats omdat Nederland driemaal
hypocriet is.
Voor de duidelijkheid: Desi Bouterse is een slecht man. Hij
heeft gemoord en de wil van het volk terzijde geschoven en onderdrukt. De
mensen die de huidige president van de Republiek Suriname voor zijn daden ter
verantwoording kunnen en moeten roepen zijn echter de Surinamers zelf. Wat
heeft Nederland te maken met deze interne Surinaamse zaken? Is Nederland soms
vergeten dat het in 1975 al zijn rechten over Suriname heeft opgegeven?
Nederland heeft Suriname en de Surinamers eeuwenlang een groot onrecht aangedaan.
Het past dus dat Nederland zich als een berouwvol persoon inhoudt. In plaats
daarvan leest Nederland Suriname de les.
Het is al erg genoeg dat Nederland zich gedraagt als
kolonisator. Maar het is ook een hypocriete kolonisator. Nederland zegt tegen
de Bouterse aanhangers: het maakt niet uit dat het 30 jaar geleden is, de
decembermoorden mogen niet vergeten worden, er moet gerechtigdheid komen. Wat
zijn dan de acties van de Nederlandste staat omtrent misdaden die lang geleden
aangericht zijn, die niet vergeten mogen worden, waar gerechtigheid nog steeds
op zich laten wachten?
Enkele jaren geleden is het NiNsee opgericht, het Nationaal
instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis. Om eindelijk de verdiende aandacht
te geven aan deze belangrijke episode. Te lang was dit gebagatelliseerd of
goedgepraat. Over de tekortkomingen van NiNsee wil ik het hier niet hebben,
maar het was een middel, een stap in de goede richting. Wat doen onze rechtse voorstanders
van het aanpakken van oude misdaden? Ze bezuinigen NiNsee weg. En daarmee
probeert het huidige kabinet deze misdaad, waarvoor de Nederlandse staat nog
steeds verantwoording moet afleggen, onder het tapijt te vegen.
Een andere kwestie, die rond dezelfde tijd speelde als de
decembermoorden, is de dictatuur in Argentinië. De kroonprins is getrouwd met
de dochter van een oorlogscrimineel. Máxima’s vader was net zo betrokken bij
een moorddadig regime als Bouterse. Haalden zij zelf de trekker over? Zo zijn
politici niet, daar hebben ze mensen voor. Zorreguieta en Bouterse delen hun
wasbak met Pontus Pilatus. In plaats van dat de staat Zorreguieta vervloekt en
vervolgt, organiseert de staat een PR-campagne voor de beste man. We zien hem
tegenwoordig vrolijk glimlachend en zwaaiend op de foto, gedresseerd zoals
alleen paarden en blauw bloed dat zijn.
De derde reden waarom Nederland hypocriet is, zijn de
massamoorden tijdens de ‘politionele acties’ in Indonesië. Ook hier houdt de
Nederlandse staat nog steeds feiten achter en gerechtigdheid is nog niet
geschied. Vadertje Drees? Die lieve oude Sociaaldemocraat van toen alles nog
goed ging? Massamoordenaar. Hij was premier, hij gaf de opdracht. Wie hoor je
daar over? Niemand. Drees is gecanoniseerd en zelfs Wilders prijst zijn naam. En
wat een herrie was er om die ouderen van dagen van Rawagede die nu eindelijk eens
een schamele schadevergoeding wilden. Een korte zoektocht op Wikipedia naar wat
premier Hendrik Colijn heeft aangericht in Indië voor zijn premierschap levert
ook de nodige feiten op.
Er valt natuurlijk nog veel meer te zeggen over dit
kikkerlandje, maar drie is op goede vrijdag zo’n mooi getal. Nederland is
hypocriet. Rutte, hou je wauwel en laat Suriname met rust!
