 |
| demonstratie in Rio: klimaatbeleid is een farce |
Klimaatverandering
zal de planeet bijzonder onleefbaar maken. Dit is inmiddels duidelijk als wat.
Ondertussen gaan het ‘groenwassen’ door. De volksverlakkerij van het groene
liberalisme houdt de goedbedoelende milieuactivist sinds jaar en dag aan een lijntje. De grootste farce zijn de ‘klimaatonderhandelingen’. Terwijl de Titanic
zinkt speelt het orkest door, om het volk afleiding te bieden van de onvermijdelijke
ramp. Als werkelijk tot je doordringt wat de wereld te wachten staat, ook het
laaggelegen Nederland, kan je niet anders dan intens verdrietig worden. En
kwaad.
Al heel lang was
bekend dat 2012 een belangrijk jaar moest worden. Niet vanwege een of andere
Maya kalander of andere schimmige samenzweringsonzin, maar omdat de knapste
koppen met de beste supercomputers hadden berekend dat in 2012 de jaarlijkse
uitstoot van broeikasgassen moest gaan afnemen. Om vervolgens in een paar jaar
tijd eigenlijk tot een fractie van de uitstoot van 1990 teruggebracht te
worden. Waarom? Omdat dit jaar het klimaat een draaipunt bereikt. Tot nu toe
kon de opwarming, bij beperking van de uitstoot, nog betrekkelijk in toom
gehouden worden. Maar de uitstoot is niet beperkt. Dus dit jaar gaat het
klimaat over wat in het Engels een ‘tipping point’ wordt genoemd. Er treedt een
domino-effect op, waarbij het aantal vallende dominostenen telkens verder
toeneemt. Dit is wat de klimaatwetenschappers al jaren zeggen, en nu is het
gebeurd. We’re fucked.
Terug naar Rio
de Janeiro. De jaarlijkse klimaat carnavalsoptocht is onverstoord. Prins carnaval
is dit jaar de president van Brazilië. Het land waar ieder jaar weer grote
delen van de Amazone platgebrand worden. Brazilië behoort tot de grote
vervuilers. Vooraan lopen de bedrijven met hun praalwagens. De grootste
vervuilers blijken in ene de groenste te zijn. British Petroleum heeft nu een
bloemetje als logo. Tank bij ons en red het milieu! Het is een indrukwekkende
stoet. Zouden er ook ergens bedrijven lopen met ‘onderbeenvriendelijke
landmijnen’ en ‘kankerbestrijdende sigaretten’? Tromgeroffel. Hier komen de
grote ‘non-gouvernementele organisaties’ (zo heet dat echt). Het Wereld Natuur
Fonds en dergelijke clubs. ‘De politici en bedrijven durven niet ver genoeg te
gaan! Jullie kunnen het klimaat nog redden, doe
het, alsjeblieft, ook voor de schattige lieve knuffelbare ijsbeer!’
Los van deze
grote clubs zijn er altijd ook echte activisten in de stoet. Mensen met het
hart volledig op de goede plek, met de beste bedoelingen. Soms zelfs bijzonder
kritisch over de liberale en kapitalistische ‘oplossingen’, zoals de
boerenorganisatie La Via Campesina. ‘Nee tegen de valse oplossingen van het
groene kapitalisme!’ Maar ook deze zelfopofferende activisten lopen mee in de
stoet. Het hoort er bij. Ieder jaar is het bijna exact hetzelfde. De politieke
leugens, de reclame en het gelobby van bedrijven, en de kritiek van de
activisten. Dit is het orkest. Dit is wat door blijft spelen terwijl de Titanic
zinkt. Binnenkort liggen we met ons goede gedrag in het water, en zijn de
bedrijfsleiders en politici er in de reddingsboten vandoor.
Letterlijk
liggen we in het water. Zeker de Nederlanders. Klimaatverandering verpest nu al
oogsten, veroorzaakt natuurrampen, in andere delen van de wereld. Hier is het
beperkt gebleven tot een kleinere verschuiving. Lente’s (als we werken) zijn
mooier geworden; zomers (als we vrij hebben) zijn een natte boel geworden.
Winters over het algemeen òfwel zeer zacht, òfwel zeer hard. Maar daar is mee
te leven. Over tweehonderd jaar is de boel hier volledig ondergelopen. Dan kunnen
de toeristen van hun cruiseschip een duik nemen en een zeiknatte Nachtwacht
bekijken op een paar meter diepte. Hebben we dan geen metershoge dijken
gebouwd? Waarvoor dan, voor dat stel verpauperde Hollanders, Groningers,
Zeeuwen, en Friezen die achter die dijken moeten wonen?
De bedrijven hebben al lang hun boeltje
gepakt. Limburgse politici als Leers deden al begin 21e eeuw een
oproep. Verkas naar Limburg met de industrie! Dat bleek toch wel makkelijker dan dat eeuwige gevecht tegen het water. En de
Hollanders, Zeeuwen, Groningers, Friezen? Die proberen zich aan te passen in
hun vluchtelingenkampen rondom Heerlen, Maastricht en Sittard. Zelfs na vele
decennia lukt het ze niet een zachte G te ontwikkelen. De ouderen kennen de
verhalen nog wel, van hun grootouders, over de steden Amsterdam, Rotterdam en
Groningen. De jongeren geloven inmiddels niet meer dat de steden ooit echt hebben
bestaan. Inmiddels is het weer jaarlijks carnaval in Limburg en lopen de
vluchtelingen achter de stoet aan, die ze voor geen meter begrijpen.
Is dit slechts een
zure onheilsvoorspelling? Roept de Rode Lynx nu ‘Het einde der tijden is
nakende’? Ik hoop dat ik ongelijk heb. Maar dat is helemaal niet waarschijnlijk.
Helaas is dit de gruwelijke waarheid: kapitalisten en politici hebben bewust
onze wereld kapot gemaakt. Ze wisten wat ze deden. Maar het geld en de macht op
de korte termijn ging hun toch meer aan het hart. Eerst hebben ze het ontkend.
De Amerikaanse President Ronald Reagan, held van de neoliberalen, beweerde
zelfs dat bomen CO2 uitstoten. Toen ze het niet meer konden
ontkennen hebben de politici en kapitalisten een groen gewaad omgedaan en hun
troep en beleid verkocht met termen als eco,
bio, groenbewust en weet ik veel wat. Wat over blijft van de wereld na deze
ramp zullen ze alsnog verdelen. Zij gaan er vandoor in de reddingsboten. Wij
liggen in het ijskoude water.
De Rode Lynx is
daarom verdrietig. En kwaad.
